Züleyha'da Kalan'ıma
Gecemin bağrını deşiyor,
'ben o gün Züleyha'da kalmıştım' sesi
ben d/inliyorum...
Karda yürüdüm
hani izlerim
-ki yüreğin beyazdı
ve ben yalın ayak
savrularak
yüreğinde soluk almıştım
şimdi kesildi mi nefeslerim?
Nasılsın diyorsun
hiç bilmediğin kadar cinayet kokuyorum
ellerim kan sızıyor
beni vuranı arıyorum,
failim aynamdan bana gülümsüyor.
'Züleyha'nın evinde,
iki küçük pencere,
birinde seni gördüm
diğerinde ölümü!'
deminde sürerken türküm
ben bağrımı taşa çalan sızılardan medet umuyorum
olmuyor gözüm!
bu makam bilmiyor
bendeki acı ölümden ağır geliyor!
Züleyha diyorum
'bırak bu şiir müsvettesi dizelerini
kapat şu Züleyha ezgilerini
sevdan d/ağlıyor
yangın tadında...'
d/inlemiyorum.
(hiçbir şeyin üzerini örtmeyi bilmezken / karda yürüdüm izimi belli etmeden!)
👍😭😭güzeldi... tebrikler**
👍 Hayat bu,bazen ağlar ,bazen inleriz...Çoğu zaman belli olmaz hiç bir iz...Bel ki "giz"dir,belki gizli...Her haukarda yaralı bir yürektir dökülen gecenin serin koynuna ılık ve hüzünlü nefesiyle... Güzel kurgu ve sağlam dizeler..Sanırım üşüyor Züleyha'dan kalan izler... tebrikler....👍
'Züleyha'nın evinde, iki küçük pencere, birinde seni gördüm diğerinde ölümü!' deminde sürerken türküm ben bağrımı taşa çalan sızılardan medet umuyorum olmuyor gözüm! bu makam bilmiyor bendeki acı ölümden ağır geliyor!
kardeşim bu harkulade dızelere ne soylenebılır..çok çok güzeldı..tebrık edıyorm
sağol şiirini okudum hem üşüdüm hem korktum okuyunca ölümün soğuk yüzünü şiir bu neyazssan yakıır
yüreğine sağlık daim ol
emeyine yüreğine sağlık perimmmmmmmmmm 🙂