Zulmünde Boğulasın Be Zalim

Renk farklı, ırk farklı, dil farklı, din farklı
Zulüm ise hepsinde aynı...

Zalim aynı hoyratlıkta ezer
Çoluk çocuk feryat figan inler...

Mimsiz medeniyetin çocuklarıdır zalim
Hayvandan da aşağıdır
Her ne kadar suret-i insan görünse de,
Çehresi karanlıktır her daim...

Kan içtikçe semirir
İnsanlık adına ne kalmışsa
Onu da şeytanı kemirir...

Zulüm ilelebet payidar olmaz
Mezalim boyu aşınca boğar
Tanımadığı ve hiç sahip olmadığı merhametin ipine
İki elle sarılır ama tutmaz...

Dünyanın hangi coğrafyasında olursa olsun
İsmi ne olursa olsun
Gözyaşı döken bir çift göz varsa
Ya da ağlayan bir ana
Aynı lanet zulüm yaşanıyor demektir...

Zalim aynı vahşilikte katleder
Çoluk çocuk ötelere kanat çırpar gider...

Zulmünde boğulasın be zalim
İlahi adalet tecelli edince
Canına kıydıkların gözünün önüne gelsin
Onlardan Merhamet dilen be zalim

İştiyakla cehennem seni beklesin be zalim
Akıttığın her bir damla kan
Alev olsun yaksın tenini
Kül etsin taptığın nefsini/benliğini...

Zalim öldürmekte acele eder
Mazlumlar sessizce cennete gider...

Zulme sessiz kalanlara ne demeli
Kader-i İlahi var bilmeli
Merhamet dilenen o sabi gözler
Vicdanına bir sor senden ne bekler...

Zulme karşı ne yapalım dememeli
Dua olup inlemeli...


Kasım/2012