22 yaşımda bir şiir

Ruhum bir şehir merkezinden bile küçük,yolları henüz yapılmamış yani satır atlanmış birazda bacasından duman çalınmış duygulardı.
Belki nefesim deniz kasabası havasını solumadı.Ama sanki deniz varmış gibi davranan Anadolu'nun kan kızılı toprak kokusunda geçtiğinden olmalıydı ki,bütün hayallerim bir satır sonra ki cümlelerimden bağımsız oluyordu..TRT'nin musikileri arasında olmayan dalga seslerini duyarak güneşi beklediğim günlerdi..

Günler çok çabuk geçiyor ?küçük dünya' da ,
Herkes sevdiğini bekliyor memleket topraklarında,
Yıllar geçmiş;
O gemi gelmemiş deniz olmayan limanlara,aşklara..