24 Kasım Öğretmenler Günü

Büyük önder Atatürk'ün 1928 yılında millet mektepleri başöğretmenliğini kabul buyurdukları tarih olan 24 Kasım,1981 yılından itibaren her yıl bütün öğretmenlerin Atatürk inkılap ve ilkeleri ile düşünce ve idealleri etrafında birlik ve beraberliklerinin sürekli kılmak,öğretmenler arasında sevgi,saygı bağlarını kuvvetlendirmek, mesleğe yıllarını vererek emekli olmuş öğretmenlerin hizmetlerini şükranla anmak,öğretmenlik mesleğinin toplumdaki değerini korumak ve yüceltmek,mesleğe yeni başlayan öğretmenlere mesleklerinin yüceliğini,şuurunu vermek ve böylece öğretmenliğin saygınlığını güçlendirmek amacıyla öğretmenler günü olarak kutlanmaktadır.
Öğretmenlik şefkat, anlayış ve hoşgörü mesleğidir. Sabır ve gönüllülük ister.Öğretmen ideal insan yapısının bir örneğidir. Atatürk; ' Dünya'nın her tarafında öğretmenler insan topluluğunun en fedakar ve saygıdeğer unsurlarıdır ' diyerek öğretmenlerin toplumdaki yerini ve önemini açıkça belirtmiştir . Bu güne değin gelmiş geçmiş Milli Eğitim Bakanları arasında alabildiğine zor koşullarda karanlıklar ortamında Türkiye'nin ulusal ve evrensel kültür tarihine imzasını atan Milli Eğitim Bakanlarından Hasan Ali YÜCEL' in eğitimde ulusallık ve evrensellik ilkelerine bağlılığı noktasında eğitim bakanlarının öğretmenlere oranla yükseklerde olmadığı,olamayacağı yolundaki görüşünü şu sözleri ile dile getirmiştir 'Cumhuriyetimizin kuvvetlenmesi insanlık ülkü ve ideallerini gerçekleştirmek için bu uğurda canla başla çalıştığına emin olduğum öğretmenlerimizle kendimi daima yan yana ve aynı hizada bulmaktayım ' İşte bu duygu ve düşüncelerden alınan cesaret ve ilhamladır ki bir gün duvarı çöker bir okulun . Öğretmeni altında kalır 'Bana çiçek getirin..... dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya ' olur son sözleri. Bütün köy çocuklarını ister ve son bir ders vereceğini söyler. Bir köy öğretmeninin hazin sonudur bu.Ve sanırım Şefik öğretmene çiçeklerden bir mezar yaptırmıştır öğrencileri . Bunca zaman alışmışken kır çiçeklerinin kokusuna ayrılığa kim dayanabilir. O şiiri yazılan bir köy öğretmenidir.Yazılacak ve yazılmamış nice Afyon ovasının haşhaş çiçeklerini,avluların pembe entarili hatmisini,çoban yastığını,peygamber çiçeğini Isparta güllerini isteyen Şefik öğretmenlerle doludur yurdum. Edirne'de, Kars' da, Muğla'da,Hakkari'de ve yurdumun her köşesinde her türlü güçlüklerle savaşmaya adamıştır ömrünü. Şefik öğretmenin kaderidir çamurlu yollar tezek yakılan sobalar ve bir kuru ekmekle geçiştirilen öğünler. Buna rağmen buruk bir tat vardır taşralı okul çocuklarının gülümseyişinde insana güç ve azim veren. Onun içindir ki karda, kışta, fırtınada ve tipide sönmeyen meşaledir o köy öğretmeni. Mağrur duruşuyla güven verir düz ovada yolunu yitirenlere . Kapanan yolları açan, güneşin elinden tutan ve çaresizliğe umut verendir .Bu yüzden sıcacık bacaları tüter yurdumun. Her sabah elinde bir demet çiçekle size koşan bir çocuğu yüreğinize sığdırabilir misiniz? O çatlak ellerinde filizlenen kardelenleri nasıl anlata bilirsiniz ve pırıl pırıl gözlerle binlerce soruyu birden soran kır çiçekleri. İşte bu yüzden unutulmaz köy yılları. Vakitsiz olsa da ayrılık bir gün mutlaka dönülecektir köye. Çünkü hiçbir Şefik öğretmen sisler içinde bırakmaz çiçeklerini kutsal görev aşkıyla bütün güçlükleri aşmasını bilir öğretmenlerimiz. Çiçek uzatanların yüzündeki anlam değil midir bütün çabaların karşılığı ? Tüketebilir mi bir çocuğun yüreğindeki çiçek sevdası, büyüme arzusu öğrenme aşkı. Bir açsak kollarımızı dünyanın bütün çiçeklerini kucaklarız biz . Öğretmenler gününün tüm milletimize ve eğitim camiasına kutlu olmasını dilerim.

(Emekli Öğretmen)