Acı

Acı bir dost aslında.Gittiğin her yere gelen, terk etmeyi bilmeyen bir dost. Varlığı kan kusturuyor olsa da sadakatinden hiçbirşey kaybetmeyen.Elinden tutmaz da saçlarına yapışır sürükler, kalbine takar hüznünü,yukarı çeker boğum boğum.Ama hiç terk etmez. Terk etmeyi bilmez acı. Çünkü bilir gittiği yerde mutlu olamayacağını.O yüzden çakılıp kalır bir insanın gözlerine.Kalbine işler, diplere çeker onu.Korkar belki de mutluluğun sahte yüzünü gösterip onu sahibinden ayırmasından.Çünkü acı ancak bizimle yaşar.Birbirimize yaşattıklarımızın ardından kalan tek dosttur o.Tesellisi olmayan