"Acı" Açmış Bir Mevsim

"Düşlenen baharlar hiç böyle soluksuz geçmedi."


/ Sayfalar tükenmez, hayat varsa avuçlarda. Nefesler üflersin avuçlarına faydası olmaz. Bilirsin acıdır adı ya hani. Susarsın, biriken umutların yaşlar döker sebepsiz. Gidemezsin dur da diyemezsin çığlıklarına.

Ama her defasında feryattır suskunlukların.

Suskunsundur, harf dökemezsin. Çaresiz kalır ellerin, dillerin. Ya bir boş sayfa bulursan?
Sayfalar bitsin istemezsin hani. Acı yanıbaşında dost olmuş sana.
Aşkı getirmiş de koymuş en acımasızca masana. Gözlerinde nefesinden kalan bir acı. Gülün dikeni. Ah o gülün dikeni. Parmaklarında ondan kalan son hatıra:Kan olmuş. Gamzelerinin çukurlarında yaşların. Sağanak sağanak aşka çağıran bir yanın. Acıya alışmışsın zaten, ölmeye de alışmışsın. Çare yok. Yanıp yanıp o ateşlerde tekrar dirilmişsin. Karşısında dimdik durmak olmuş dileklerin. O güneşe gülümserken sen bulutların altında dirilmişsin.
En acımasız olmuş en tatlı yanı. Kelimelerin çaresizlik ile dolmuş,taşmış. Gözlerinden bir nefes dilemişsin. Acı olmuş dört yanın. Sessizce ölebilmişsin. Ateşlere canını verebilmişsin.
Kalbine inmiş o masum yüzü, elleri , gözleri...
Ay ile yüzünü tamamlamışsın hep.
Mısralarda izini bulmuşsun.
Kolay değilmiş.
Aşk imiş adı.
Adı konmuş, mısralara; dönüş olmamış hiç.Limanında bekleyen umut seli olmuşsun.
Adımlarından yükselen tozlarla kendine bir yumak yapmışsın. Acılar sığdırılmış içine. Tozlarını içine çekerek nefesi tatmışsın.
Ya görmesen?
Her gece her gün ölüvermişsin.
Kaldırımlarda görmüşsün hayalini.
Yürüdüğü yollarla konuşmuş susmuşsun, yaşlar dökülmüş ardından belki de. Her renkte gözlerinin rengini görmüşsün.
Başka renk yokmuş, kaderinde.

Yeşil akmış gözlerinden gamze çukurlarına.
Mevlana avuçların uzanmış. Avuçlarında yeşil kan..

& Beyazgül nefessiz kaldı.



Acı.