Af(F)et...

Masumiyet...
İyilerin kaderidir belkide anlaşılamamak,itilmek bir köşeye..
İçinde binbir güzellik bulunan bir kitabı kapağını benğenmemekten yırtıp,yakmaktır belkide başımıza gelenler..
Başımıza gelenler..
Başımızın üstünde taşıdığımızı hazmedemediler...
Biz yalnızca Allah dedik,Rahman Rahim dedik,
İrtica sayıldı,hoşgörülmedik..
Hor görüldük,yırtıldı yakıldı sayfalarımız..
Oysa biz yalnızca başımızı örtmüştük
Ki onlar gibi yüreklerimizi mühürleyip,örtmedik cihana...
İlahi aşk-ı sevdik,yaradılanı da sevdik ya Yaradandan ötürü..
Onlar bizi bir nebze sevemediler..
Cehalet dediler yaptıklarımıza,
Hangi yüzyılda yaşıyoruz diyerek şen kahkalar attılar yetmezmiş gibi..
Ben içime akıtırken gözyaşlarımı
Tamda konuşacakken
Sabır dedi içimden ta içim..
Sabır elbet sonu gelecek bu zulümün...
Nereye kadardı bu haksızlıkların bir sonu yok muydu..
Oysa ben acırdım kanadı kırık bir kuş gördüğümde
Neden kolumu kanadımı kıranlar hala kara bulutlar gibi üzerimizde..
Ne zaman güneş görünse dur diyor birileri
Ve başım üstünden çekiliyor tüm sevdam,ümitlerim..
Yakışmıyorsun sen dünyaya naraları atılırken
Ben çok uzakta, bir ney sesi dinliyorum...
Ellerimde bombalar da yok,teröristte değilim nedendir bu nefretiniz..
Ehli Beyti solumak ne zamandır azılı suçlar listesinde..
Allahım Sana gelmek yolunda attığımız her adımı sen ibadet kabul et..
Ve tökezletildiğimiz her yolu sana varan çıkış kapısı ihsan et..
Sen bizi , ve Adını anmaktan ezelden ebede dek onur duyacakları koru..
Ve bizi bağışla O'nun hatrına..
Bağışla...