Aforizmalar - 13
Benim hikayemde eksik bir şeyler var.Birçoğunuzun hikayesinde olduğu gibi ve benim hikayemde yeri hep eksik kalmalı.Günün birinde o eksik yer tamamlanırsa eğer,yıllardır bana en iyi gelen şeyden mahrum kalırım...
Ne senden başka birini sevememekten ne de ömrümün sonuna kadar yalnız bir adam olmaktan korkuyorum.
Benim korkum,günün birinde seni yokluğunda bile hissedemezsem diye...
Uyandığım her sabah aynı acıyla yüzleşiyorum.Yani sensizlikle.Her günün başlangıcını,gittiğin o ilk güne uyanmış gibi yaşıyorum.Sonrası eskisi gibi devam etmiyor tabii.Yağmurun bir anda dindiği gibi içimdeki o acı azalıyor ve hemen sakinleşiyorum...
Bazı geceler sabahlara kadar sadece seni yazıyorum.
Odam aydınlanmadan da,elimden kalemimi asla bırakmıyorum.
Neden biliyor musun?
Ellerinin yerini,kalemimden başka hiçbir şey doldurmuyor...
Yokluğunda başka türlü kendimi avutamıyorum.
Bak sevgilim...
Herkes yazdıklarımdan şikayetçi.
Çünkü ben hep gidişinden,yokluğundan ve seni hala nasıl sevdiğimden bahsediyorum.
Her geceyi dudaklarımda adınla sabah ediyorum ve bunun farkında bile değilsin ya...
İşte bu ölümden de beter...
