Aforizmalar - I
Ben hala yaşıyorsam yine senin sayende.
Sen yaşıyorsun diye yaşıyorum...
İçimi döktüğüm zaman, beni anlayabilecek kimseyi bulamadığım için yazıyorum.
İçimdeki acı, bir gün beni öldürmesin diye yazıyorum...
Ben hep seni aşka yazmıştım.
Şimdi ayrılığa yazarken ellerim titriyor...
Yaşadığını bilmek bile yetiyor bana.
Sen çok yaşa ki, bende yaşayayım...
Ben senin için her şeyden vazgeçmek isterken,
sen nasıl oluyor da benden vazgeç diyebiliyorsun ?
Senden başka birini sevebileceğime ihtimal bile vermezdim.
Ne zaman bir kız çocuğu hayali kurduk, işte o zaman daha doğmamış kızımızı sevdim...
Ben seni unutmak değil de, gidişini ve sonrasında bana yaşattıklarını unutmak istiyorum.
Niye mi?
Çünkü seni hala sevmek istiyorum...
Önümüze dağ çıkmadı. Ufacık bir taşı, kocaman bir dağ yaptı. Daha ilk engeldi ve gidecekti. Çünkü gitmesi için bir neden lazımdı, ufacık bir neden...
Anlatmaya kalkışırsın, anlamazlar ve susarsın.
En kötüsü de her gün içindekine susar/sın.
Oysa gittiğin ilk gece öldürmeliydim seni.
Şimdi ne yaptıysam kendimi bile bulamıyorum.
En çokta seni unutmak için,''Geç kaldım''