Alıntıdan Aşk

Anlamlı cümlelerimin öznesi olsun diyeydi herşey. Oysa sadece devrik cümlelerimin yüklemi oldu. Kelimelerin arasındaki uçurum! Hiçbir kelime tarif edemedi gerçekte ne söylemeye çalıştığımı. Ve hiçbir cümle sağlam bir paragraf başı yaratamadı seneryolarımda. Şimdi yazıyorsun belki diyeceksin ama o zamanın gerçeğinin akibetiydi bu.

İstediğimden çok daha fazlasını anlatmaya çalıştım belkide.

Aslında aş erenle aşık olan aynıydı. İkisininde sancıları vardı. Özendiler, nazlandılar da kimi zaman. Herşey bir bebeğin gelişi ve gülüşü içindi. Tek fark vardı aş erenle aşık olan arasında, gülen ağladığında belli oldu!

Aş eren sustururken bebeği aşık olanda bir hayıflanma başladı. "Keşke doğmasaydı" diye ince bir ses.

Bu hayıflanma değiştirdi herşeyi sonraları,
Büyüttü,
Düşündürdü,
Eleştirdi ve öldürdü...

Aş erene sarılırken ağlayan, aşık olana sırtını döndü.

Ve aldırmadan, acımadan, utanmadan
Hayıflanmalar devam etti.
Bir başka sebeple, bir başka doğumda,
Karanlığa iki kurban daha hazırladı yeni doğan!

Kuyruklu bir yıldız ve ya yalan gibi!