Almancılar

Uzun bir ayriliktan sonra,dogup buyudugum koyume gitmistim,yillik izinimi gecirmek icin.
Akraba,es,dost tanidik ziyaretleri sona erdikten sonra koy kahvesine oturmus cayimi iciyordum.
istemeyerek kulak misafiri oldum karsi masadaki genclerin sohbetine.Iclerinden biri yine geldi
kahrolasi almancilar,yine bitecek nice sevdalar,bilmem kac sevgili ayrilacak yine diyordu.
Digeri devam eder onun kaldigi yerden,eee ne olacak oglum paranin gucu iste bu,koymuslar
ceplerine tomar tomar paralari gelip buradan koyun kuzu alir gibi alip alip gidiyorlar
sevdiklerimizi,onlarin bir sevdigi varmidir,gonlunu birine kaptirmismidir diyen yok.
Senle bende burda derdimize yanalim,nasil bas ederizki onlarla elde yok avucta yok.
Eve geldim boylu boyuna dusundum bu konuyu,hakli olduklari taraflar var lakin hepde onlarin dedigi gibi olmuyor bu isler.
Ne yani biz almanciyiz diye kouyun kizina gonul veremezmiyiz,bizde genciz bizimde en dogal hakkimiz bir yuva kurmak,gormusuz begenmisiz,talip olmusuz bundan dogal ne olabilir.
Bu paranin gucuyle yapilan bir sey degil bir ikinciside oyle onlarin dedigi gibi her almanci tomar tomar parayla gelmiyor izine.
onbir ay boyunca sabahtan gun bataincaya kadar calisip didiniyor ve aldigi parayla ay basini zor getiriyor,izin mevsimi gelincede bankadan uc bes kurus kredi cekip izin yapiyor.
kusura kalmayinda almanyada sokaktan toplanmiyor para.
Varsayalimki hersey yinede onlarin dedigi gibi gelismekte ama acaba talip oldugum kizlarimizin avrupa
sevdasina kor topal demeden baliklama atlarken bizim bir sevdigimiz,bir bekleyenimiz var demezlerken
onlarin hicmi kabahati,kusuru yokmu.
Buna sorgusuz infaz demezlermi.Vicdan/Merhamet yahu.......