Altın Bir Kadeh

Eskiden gayrimüslim zengin devletler,savaşı kazandıklarında zafer sarhoşluğuna bürünürmüş altın bir kadehle.Bazende bu altın kadeh mağlubiyetin hırçınlığının  kurbanı olurmuş.Bende hayatımda nice başarısızlıklar yaşadım. Dışarıdan güçlü görünmem ,içimdeki yıkımın etkisini azaltma uğraşımın görünen kısmıydı  aslında.Çevremdeki insanlar beni ,gerçek beni hiç bir zaman tanıyamadılar.Hani derler ya insanlar adlarına benzermiş diye ,düşünüyorumda belki adımdan kaynaklıdır bu gizlilik.Ben kendimi içimden kopup gelen kelimelerle anlatırım yalnızca, buda sadece anlayana.Beni bu hayatta piyon gibi kullandıklarını zannetselerde asıl şahın benim içimde olduğunu nasıl bilebilirlerdiki ? İşte bu sadece ben zaferlere ulaştığımda aşikar olur.Ne kadar garip değil mi ? Başarısızken yanımda kuş bile uçmazken ,zaferi elde ettiğimde insanlar pervane oluyor etrafımda .Şimdi daha iyi anlıyorum ben ve altın bir kadeh ne kadarda benziyoruz ama tek farkımız o hep piyon olarak kalıcak olması benim ise içimdeki şahı ortaya çıkarma imkanım olması .Eğerki böyle bir şey olursa çoğu şah gibi köşeye çekilmememi istiyor yüreğim .Sesimi tüm dünyaya haykırmamı söylüyor .Son olarak içimdeki bu haykırışlar diyor ki   unutma ! Bu dünyayı kurtarıcak olan senin gibi gizli şahlar ve tabikide altın bir kadehin haykırışları .O haykırışlara kulak ver .Ver ki yere düştüğünde seni kaldıracaklar olsun...