Altıncı Duygu Organım

Seni düşünerek uyumak ne büyük olay...

Dinliyorum şimdi susturduğun bütün enstrümanlardan kalan bu derin sessizliği. Dinliyorum şimdi dindirdiğin yağmurlardan, kırdığın dalgalardan, göğsünü siper edip durdurduğun rüzgarlardan kalan bu derin sessizliği... Öyle bir sessizlik ki bu, hiç duymadığım notalarla kaplı... Sessizliğin içinde öyle bir ses ki bu, sen bana seni seviyorum diyorsun, ben kulakları hiç duymamış bir çocuğun, ilk defa annesinin sesini duyduğu anlara bürünüyorum... Sen biraz da annemsin benim. Sevgilim... Arkadaşım... Çocuğum... Çocukluğum... Sen, annemin koyduğu ismimi, en güzel söyleyensin...

Adını dudaklarımda ıslatarak uyumak ne büyük olay...

Birbirine aşık insanların karınlarında uçuşan kelebekleri bencilce öldürdüm bugün. Başımı bir aşk sonrası intihar etmiş kuşların tüyleriyle kaplı yastığıma koydum. Bugün, yarını bekleyemeden sevdim seni... Düşünsene şimdi ellerimin yanaklarında yapışıp kaldığını... Dilimin diline değip, yalnızca ikimizin bildiği, bizden başka tüm insanların anlayabileceği ama konuşamayacağı yeni bir "dil" yarattığını... Diyorum ki sana, öyle bir dil yaratacağız ki, herkes bu sevgiyi anlayacak, ama kimse birbirini böyle sevemeyecek...

Ellerimi göğsüme bastırıp, en sevdiğimiz şarkıya kalbimin atışlarıyla ritim tutmak diyorum, ne büyük olay...

Kaldığım karanlığın içinde çırpınırken, kalbimi her yere çarpıp kırarken geldin. Ne kadar karanlık varsa dağıttın beyazlarla. Üzerine mavi koydun. Gözleri hiç görmeyen bir çocuğun, kendi yüzünü ilk kez gördüğü anlara büründüm. Bir çocuk düşün, gözlerin, ağzın, ellerin, parmakların, üzerine bastığı ayakların neye benzediğini hiç bilmeyen bir çocuk... İşte böyle bir şeydi senin olmaman. Gelmesen neye benzediğini unutacaktım seninle beraber tüm insanlığın... Geldin. Mecburdun. Sana ihtiyacım vardı. Bana ihtiyacın vardı.
Kalbimin mesela, atacak küçük bir yere ihtiyacı vardı. Geldin, avuçlarını açtın, mecburdun. Dokunulmaya ihtiyacın vardı. Geldim, hiç kimsenin keşfedemediği, sevginin bana kazandırdığı altıncı duygu organımla dokundum. Mecburdum. Mecburduk. İkimizin bize ihtiyacı vardı...

Seni sevmek diyorum sevgilim... Sahi, ne büyük olay, ne büyük bir şans...

Karıncalar taşısın sana sevgimi bir ömür boyu...