Anladım

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını kendimi bulduğumda ANLADIM...
Herkesin mutlu olmak için bir yolu varmış kendi yolumu çizdiğimde ANLADIM...
Bir tek yaşanılarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak dinleyerek değil; bildiklerini bana neden anlatmadığını ANLADIM... Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış, aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu ANLADIM... Ağlayanı güldürmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerli imiş, gözyaşlarımı kahkahaya çevirdiğinde ANLADIM...
Bir insanı herhangi biri kırabilir "AMA" bir tek en çok sevdiği acıtabilrmiş, çok acıttığında ANLADIM...
Fakat hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını, gözyaşları ile birlikte sevinçlere terk ettiğinde ANLADIM... Yalan söylemek değil, gerçeği gizlemekmiş marifet; yüreğini elime koyduğunda ANLADIM... Sana ihtiyacım var gel! Diyebilmekmiş güçlü olmak;sana git dediğimde ANLADIM...
Bir sana git dediğimde kalmak istiyorum diyebilmekmiş sevmek; git dediklerinde,gittiğimde ANLADIM...
Sevdiğim şımarık bir çocukmuş her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan; büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında ANLADIM... Özür dilemek değil affet beni diye haykırmak istemekmiş pişman olmak; gerçekten pişman olduğumda ANLADIM...
Ve gurur kaybedenlerin acizlerin maskesiymiş, sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış yüreğinde; sevgini bulduğumda ANLADIM...
Ölürcesine isteyen beklemez sadece umut edermiş birgün affedilmeyi; beni affetmeni ölürcesine istediğimde ANLADIM... Sevgi emekmiş emekse vazgeçilemeyecek kadar "AMA" özgür bırakacak kadar sevmekmiş ANLADIM.

Şimdi hayatta olmayan eşimden bana armağan sizlerle paylaşmak istedim. Hafize Hanaylı.