Anlamsızlık

Okuduğum bir kitapta herşeyin bir anlamı olduğu yazıyordu. En ufak bir eylem bile bilinçaltına bir mesaj olarak yansırmış.
Örneğin ;


Dişleri ve bıyıkları sarıve sürekli öksüren biri sigara içiyordur.
Pantolonun son zamanlarda dar gelmeye başladıysa muhtemeldir ki şişmanlamaya başlamışsındır.
Gökyüzüne amaçsızca bakıp ? pufluyorsan ? sıkılmışssındır yada bezmişsindir.
Birini sürekli hayal ediyorsan ve onla konuşmak bile zor geliyorsa , ona tutulmuşssundur kesinlikle.
Hatta gece rüyanda bile görüp , sabah kalkınca gün boyu aklından cıkmıyorsa , bir aşk sarmaşığı sarmaya başlamıştır seni.
Beyaz renk saflık, kırmızı renk canlılık mesajını iletiverir hemencecik.
Karşındaki gözlerine bakamıyorsa ya yalan söylüyordur yada senden hoşlanıyordur.
Bir konuşma sırasında yanındaki adam saatine bakyor, esniyor yada mesaj geldi mi acaba diye bakıyorsa , konuşmacı çuvallıyordur muhtemelen.

Bu böyle uzar gider... fakat asıl soru çıkıyor karşımıza bu sefer : ? herşeyde bir mana aramalı mı?'. Yoksa bu anlam kırıntıları aklımızın bize bir oyunumudur? Kimbilir ? belki bize anlamsız görünen hayat bir başkası için bir anlamdan ötedir. Hatta öteden de öte...