Anneannelere

Her şey sakindi. Sanırsın gök yüzü denize inmişti. Gövdeleri çatlak palmiyeler sakin bir yel estiriyorlardı. Kırmızısı kahve rengine dönüşmüştü artık. Gözleri şoku atlattı atlatacak gibiydiler. Belki buruk bir gülümseme kalmıştı dudaklarında belki yanaklarında bir kaç çizgi . Oysa yün yumağının içinde şaşkındılar.  Kopan beş ya da altı parmak dile gelmiş olabilirlerdi neden biz Allah'ım derlerken? Tırnakları kesilmeli miydi mezara konulmadan önce? Kızıl kınalı saçları kaşlarına yapışmıştı soldaki kaş  benim gözüm nerede diyordu? Tepenin ardındaki Akdeniz seviniyordu o ara. Aranan göz kucağına düşmüştü. Bir tutam saçı boğazına yapışmıştı. Sonradan sıcak suyla kazımışlardı...

İsrail bombaları süzülürlerken, merhaba günaydın ya da iyi akşamlar, biz geliyoruz demiyorlardı...