Asimile Hayatlara İthafen

En nihavent yerindeyken plaklara takıldı sevinçlerimiz.Daha ne oluyor demeye kalmadan biri gelip istila etti umutlarımızı.Yan kesicilerin elinde murdar oldu hayaller.Pörsümüş takvim yapraklarında eskittik mutluluğu.. Aşk piyasaya düştü.. Fi tarihinden kalma,tozlu rafları yurt edinen muhterem yazılarda kaldı.Öylesine savruk öylesine basiretsizce puşt sevdalarda harcandı durdu Ademden kalma yüreklerimiz..
Tenha yollardan gitmeyi marifet belledik loş duyguların peşi sıra.Ön sıralarda yer aradık öylesine herkesleşmek uğruna. Sırf içimizde kalan o bir damlacık merhametide kirli yüzler okyanusuna bağışlayabilmek için..
Bunca hayasızlığın,çirkefliğin üzerine arşın arşın rahmet yağsa şimdi gökkubbeden; bir çentik merhamet yeşerir mi nadasa bırakılmış yüreklerimizde..Geç kalma telaşıyla erken tükettik herşeyi.Acılara gark olmuş bedenlerimizi çürüttük adına ''aşk'' denilen ucube emellerde.. Ve sonrasında elim bir aşkın yarım kalmış cümlesi olarak kaldık destanlaşamayan....Biz de bütün anlamları yükleme yükleyip özneye ''Eyvallah''! dedik. Böylece biraz daha pekişti yalnızlığımız. Tam farkına varacakken; bunca herkesliliğin arasında hiçkimse olarak tükendi gitti çağımız.