Aşk Bir Mevsim

Gittin ! Güz gömleğini giydim, kahveye sarıldım. Önce rüzgara, yağmura ve sana verdim kulağımı, özledim ! Öğrendiğim tüm kelimeleri unuttum tek seferde, kaçtım ara sokaklardan  sırılsıklam bitap bir halde nefes nefese dinlemek istediğim sözlerden. Tutuşturdum kalbime yalnızlığını, gece yarısı vuslatından. Bazı duyguları çabuk harcıyor insanoğlu, yaşayamamak belki de eksikliğini hissettiğinde o cam kesiği acısı hiçliğiyle. Kırgın bir meclisin deli divanesiyim ben. Ahvalini kaybetmiş dumrul. Hala koşuyorum, yoruldum...

Kah bir gönül kahvesindeki fal, kah bir şiirdeki mimozaları seven kadın. Gel artık bak bu gecede seni bir şizofren hayaliyle arıyorum..

Gel, kusura bakma, seni unutamadım. Hatırlamak için yaşadığımı tekrar, güzde, yağmurlarla gel..

Aşk bir mevsimse..