Aşk eşittir özlemek midir hep?

Şimdi özlemlerin en dağınık halleri var ellerimde... Soğuk ve ıssız bir kent.. Bazen yağmurlu ama özlemsiz uyanılmıyor hiçbir sabaha.. Yüreğimle aynı kadına aşık olduk, aynı kadını sevdik... İnsan kendini unutabiliyor arada... Kimi zaman hiç aklıma bile gelmiyorum... Bazen öyle olur, bir kadını düşünürsün.. Sevdiğin, özlediğin, aşık olduğun... Hiç uyanmasaydım, mesela seni tanıyamayacaktım... Söndürdüğüm izmaritlerin her birinde senden bir iz var... Bu yüzden biri sönmeden diğeri yanıyor dudaklarımda... Evet, birini özlemek bir kaderdir, çünkü sevginin tam ortasındasındır... Tam ortasındayım hayatın.. Her aşkın bir masalı vardı çocukluğuma anlatılan... Şimdi kendi masalımı yazıyorum parmaklarımla... Bazen sesinden sevilmeye ihtiyaç duyuyorum.. Her yeni bir özlem de yeni bir hikaye başlıyor.. Yanıbaşıma çiziliyor her şey, bir kent, yağmursuz biraz da... Keşke hiç gitmeseydin diyorum... Uyusaydık üstümüzü örten gecenin karanlığında... Ama özlemek acıya benziyor, tarifsiz darmadağın ve kanamasız... Keşke hiç gitmeseydin diyorum o zaman.. Yine özlerdim ama dağılmazdım...



'aşk&gri' / Sus