Aşk Sence Olandır Bence

?'Karanlığa bile kapanmışken gözlerim. Tüm ihtişamınla aydınlattın. Artık güneş içime doğuyor. Ansızın düştün içime ve bir cemre oldun gönlüme.Tükenmeyen kışlarım şimdi ilkbaharı yaşıyor...''

Ansızın olan mıydı acaba aşk? Nerden, nasıl geldiğini nasıl sardığını bilememek. Ve ansızın farkına varmak.

Gerçek aşk da ansızın olandı belki de.
Ve ansızın gelen aşkın bana bir kez daha öğretti ki öle bir kalıba sığdırılamıyacak. Bilinmezdi aşk. Çünkü her aşkın kahramanları farklı ve ansızınlıkları...
Bazen aşk kötüyü sevmekti, bazen en güzeli, bazen imkasızı.
İmkansızdın sevdim.

Ve bazen Yaradanı sevmekti aşk nedenini bilmeden. Ya da farkına varamadığımız yarattığı o eşsiz güzelden .Bende Yaradan'ı sevdim sende. İçimi acılar korkular sardı günlerce.
Ve seni...
Seni gördükçe yaratılan o eşsiz güzellikleri bir daha gördü körleşmiş gözlerim.
Meğer aşk sevilenle birlikte her şeyi sevebilmekmiş.Yeniden doğmak, yeniden inanmak; Yaradan'a dönmek.
Uyanmakmış aşk.Yaşadığımızı sandığımız yalanlardan, körü körüne bağlandığımız kirlenmiş maddeden uyanmak.Ve o kirli madd(i)eden kurtulmak.

Aşk bazen de yüreklerde depremdir.Geriye paramparça olmuş bir kalp enkazı bırakır.İnşası imkansız. Bazen için için ağlamak,bazen acıya gülmektir.
Ve deprem oldun içimde, acıya çoktan gülmüştüm bile.

Aşk bazen kendini yeniden tanımakmış.Tabuları yıkmak.Yeni bir kimlik yaratmak.
Senle birlikte hiç oldum ve senle birlikte var oldum delice sevince.

Aşk bazen sanatçı olmakmış. Cananı eşsizleştirmekmiş. Resimle, şiirle, türküyle...Aşk masalmış, şiirmiş, türküymüş. Leyla ile Mecnun'muş, Yunus'muş, Rumi'ymiş. Dertmiş,dermanmış.
Asırlarca anlatılmaya çalışılmış; ?anlatılmaz'mış.

Bazen her şeye ve bir başkasına rağmen sevdiğini mutlu görmekmiş.
Mutlu dilemekmiş.

Belki de yaşadığımız anda salt hissettiklerimizmiş.Kimileri için hiçbir şey, kimileri için her şeymiş.Ve bazen 'seni seviyorum' demekle yetinememekmiş.

İşte aşk. Her kişide farklı bir hikaye, farklı bir cümle. Boşver düşünme.
Aşk sence olandır bence...