Aşk'a dair...

Önce bir kıvılcım,bir mum ateşidir uzaklarda.Varlığını hissedemezsin belki de,sana yaklaşır aldırmazsın.Biraz daha yaklaşır,yaklaştıkça büyür,büyüdükçe sıcaklığını hissetmeye başlarsın ama yine de aldırış etmezsin.Öyle ki seni etkisi altına almaya başlayınca kurtulmak için geriye dönüp gitmeye çalışırsın ama nafile...Seni çoktan içine almış bir yanardağdır artık o...
Sıkılırsın bu bulunduğun yerden.Sana acı veriyordur burası.Ancak zamanla alışırsın bu yanardağın içine ve belli bi süre sonra onsuz hayatın olamayacağını,sanki o yanardağın dışında geçen zamanların boşa geçtiğini düşünüp esas yaşam alanını bulduğunu düşünürsün.Bu bulunduğun ortam senin vazgeçilmezin olmuştur artık.Ömrünün geri kalanını burda geçireceğini düşünmek sana çok büyük feyz veriyordur.Ancak böyle olmayacaktır.Tam artık burdan başka bi yerde yaşayamam dediğin anda o yanardağ patlar.Ateşler dört bir yana savrulur,sende o ateşler gibi savrulursun bir tarafa.Sudan çıkmış balık ne ki...o balık seni görüp kendi haline şükredecektir zamanla...
Neye uğradığını anlamazsın.İçin üşür dayanılamayacak bir acı çekersin.O yanardağı düşünürsün,delice düşünürsün.Ama o bir başkası senden uzaklaşmaya bir başkasına mum ateşi olarak yaklaşmaya başlamıştır bile.
Sen içindeki bu acı ile yanardağdan önceki hayatına geri döner,acını hafifletmeye çalışırsın...Nafile...
O zaman da başka bir mum ateşini görürsün taa uzaklardan sana doğru gelen.......
Böyle durumlarda ne yaparsan yap kaçamzsın.Çünkü bu yanardağın adı "AŞK" tır..O seni değil sen onu düşünür,o sana değil sen ona üzülürsün...O ise seni kullanır kullanır atar bir tarafa kim olduğunu ve sana ne olacağını düşünmez bile...