Aşkın Diğer Adı...

Geçiyor zaman ömür dediğimiz nefesin içinden... Takvimden dökülüyor yapraklar tek,tek aylara, üstüme kusuyor yokluğunun morluğu. Sahte tebessüler yakalıyorum dost sandığım insanların dudağında. Sen gittiğinden bu yana harabeye döndü kentim...
Ayaklarım yürüme yorgunu şimdilerde. Umutlarımı kırıyor son sözlerin... Oysa biz savaşacak kadar bile yakın değiliz birbirimize sevgili! Bilirim uzaksın seni sevmelerime.
Aynalar puslu bakıyor yüz haritamın harabesine... Ah sevgili ah; söz dinlemeyen yanımı ateşe vermek istiyor akıl yanım, ayağım takılıyor yosun yeşili gözlerine usumda, sensizliğe düşüyorum, sensizliğie üşüyorum! Sonra sen oluyorum anlayışsız vurdum duymaz... Sonra kendime dönüyorum kırış buruş umutlarımın içinden seni çıkarıyorum en zalim yerinden vuruyorsun yine senli yanımı bana vurup seni acıtıyor içimde hissine vurmuyor sancılarım ben acıyorum yine!

Ne olur sevgili seni topla git benden! Ah benim sol yanımın ağrılı acısı...
Sen mi yar olmadın ben mi yarenliğie yakışmadım söylesene sevgili?... Hangi yüreğe yakıştı bana göstermediğin aşk? Ne zaman kayboldu aramızdaki fa ile la arasında sol anahtarımız...
Hangi flime baş rol oyuncusu yaptılar seni de bana figuranlığı dahi laik görmedin?
Hangi lugatın içine sakladılar adının harflerini de seni bulamadım, bulunmazım oldun yar!
Ah sevgili, sana yazmazsam yokluğunda mecaz kalıyorum kalıyorum mecaziyetimi hoş gör!...
Yok mu sanıyorsun senden başka sevecek Adem? İçim yine seni yazdırıyor parmaklarıma şiir, şiir...
Başımın bozkırlarında sana kavuşma düşlerim var... Ama, yedi tepeli kent saklıyor seni benden sevgili.... BULAMADIM! Seni bu kadar seviyorken başka mutluluk yakıştıramadım kendime.

Zamandan çaldım takvim yapraklarını... Kabuslarımı uykuma yaren eyledim, hafife almadım duyuları... Kara gecelerime yanan mum misali yandım sana; yanmadı aşkın ön adı, bunu öğrendim! Hiç bir yüreğe sığmadı yüreğim... Ah yedi tepeli kentim sende sığdıramadın beni yarimin yüreğine!... İlk defa ölümüne sevdim... Kadıköy iskelesinde doğdum, Eyüp'te can çekiştim, Bakırköy de aklımı yitirdim, sende öldüm... Seni beklerken sevgili.
Büyük bir mutluluk sandım seni satırlarda sevmeyi kelimeleri vurdum mutlu sandığım yanlarıma...
Canımı koydum yoluna çiğneyip de geçtin sevgili! Kaç sen attım içimin ışıksız dehlizine.
Sana kilitlenmiş yürek senden madasına atmıyor adımlarını mor ölüm yıksa da bedenimi...
Gerçeğimde olmayan yar, bari hayallerime ipotek koyma! ÖLÜMÜNE SEVDİĞİM SEVGİLİ........