Aslında

Kagitla konusmak.. aslinda sacma ama bazen butun dunya etrafa yayilirken sadece bi kalem kagit yetiyor insan'a. Neden, niye, nicin diye sormuyor ne de olsa. Yanlis yapmissin demiyor sadece dinliyor.Butun dunyayi sikayet et istersen, karmasikligini dok icine yapma dur demiyor. Onun icin bazen yazmak yetiyor insan'a benim simdi yaptigim gibi yani ..

Ben, aslinda ben derken bile kim oldugumdan emin degilim ben, nerden geldigim ve nereye gittigimden yasiyorum sadece. Bazen hayatinin yonunu sen belirleyemezsin hayatin kendisi belirler sen takip edersin. Peki o yol hep dogru yol mudur ondan pek emin degilim.Insan kaderini kendi belirler diyorlar ya kulliyen yalan belirleyemez, belirliyemiyor ve belirliyemiycek. Tabi bunu soylerken herseye boyun egip kader diyenleri kasdetmiyorum. Sadece bazen insan durduramaz olanlari sadece izler ve savrulur.

Bide etrafdaki insanlar var tabi su sahte olanlarindan. Sanki hayatina sadece kalabalik yapmaya girmisler gibi luzumsuz yani. Daganik bi oda gibi hep temizlemeyi erteledigin ama aklinda olan mesgul eden sinir bozucu. Kimse kirilmasin diye toplamak istemedigin icine attigin ve daha cok dagittigin. O daganiklik o kadar buyur ki bazen kendini unutursun iste kim oldugunu. Bulmaya calistikca daha cok kaybedersin kendini sonra bidaha bulana ask olsun. Askta olmuyo da iste artik ne olursa olsun. Yeter ki bitsin herkes kaybolsun! Dersin de hicbisey olmaz..

Gene ayni hersey, herkes, icin, disin, sen yazarsin sayfalarca belki bigun biri anlar umuduyla ..