Ayrılık

Yağmurlu havalarda yürürdük seninle,şemsiyen rengarenk,saçların gökkuşağını andırırdı.İkimizde sigara yakardık,dumanlıydık ikimizde.Sahil kenarında gemilerin konakladığı yerin tam karşısında yudumlardık biralarımızı.Umutlarımızı her kalkan gemiye bindirirdik,birde sevgimizi salardık ardından.Ben çok içerdim seninleyken,hep dizginlerdin beni,sonra günbatımında yürüdük seninle,sarılırdın bana sımsıkı,sanki alıp gideceklermiş gibi kenetlenirdin bana.Bende hep o esmer kadından rengarenk güller alırdım sana,sen çok sevinirdin,sonra vapura binerdik,en özgür halimizdi vapurla karşıya geçmek,saçların havalanırdı özgürce.Kaç martıya isim vermiştik,kaç kere şahit olmuşlardı sevgimize,kaç kere ağlamıştın kollarımda,kaç kere sevmiştik birbirimizi her günü ilan-ı aşktı hayatımızın...
Geçenlerde postacı çaldı kapımı,bir resmini göndermişsin,saçlarınıda kestirmişsin,hani özgürlüğünün simgesiydi saçların,hani aşkımızın en renkli haliydi gökkuşağı saçların.Birde gözlerine takıldım,çektirmeden ağlamışsın mutlu görmedim seni.
Beni soracak olursan;aynı vapurda karşıya geçiyorum şimdi,az önce yudumladım biramı,az önce o esmer kadından bir gül aldım kendime.Şimdi gözüm bir martıya takılıyor,sanki daha önce isim takmışmıydık diye düşünüyorum,galiba ismi ''AYRILIK''dı.