Ayrılık

Bir aşk acısıydı benimkisi,
Ben seni çok sevdim anlamsızcasına ve delicesine sevmiştim mutluydum seninle . Çünkü ilktin ve benimdin. Çok farklıydın hayatımın tek anlamıydın farklıydın. Elini tuttuğumdaki hazzı kim verebilirdi bana senden başka. Aşktın sen Candın sen . Evet bazı şeyler zor olabilirdi ama sen benimdin aşktın. Mutluluk seninle güzeldi. Sebepsizcesine bitmeseydi . Hayat Senine güzeldi... Ya gözlerin ... Gözlerin her şeyi anlatıyordu. Deniz gibi berraktı gözlerin. Ama bitti öyle değil mi . Bir kalemde bitti. Öyle değil mi bitti demiştin o anımı kime anlatabilirdim ? Ağladığımı,gözyaşımı kime anlatabilirdim...
Elimi bıraktığında kime sığınabilirdim ? Tek kalmıştım tektim. Benliğimle, yüz yüzeydim. Yalnız bırakılmıştım belki sonu hayırlı olur demiştim ama olmadı. Yine yalnızdım. Yine...

Bir şairin kalemiyle anlattığı kadar böyle bir şeydi işte benim acım,hüznüm. Bir kalem kadar yakındı. Şairin dizelerine sığabilir miydi bu ayrılık ? Hayır. Sığamazdı. Çünkü şairde bir aşk acısı çekmişti. Bu gizemli ayrılığı o da yıllar öncesinde yaşamıştı...
Hayat ...
Aşk kadar acı .. Tek tutku ...