Azad Ettim

Ben seni gönlümden azad ettim... Nereye istiyorsan oraya git, kimi istiyorsan ona esir ol... Açtım işte yüreğimin kapısını, git hadi! Yeni renklerle süsle düşlerini. Benim karanlığım yaralar senin yüreğini. Sana yetmez bir tek delice tutkun olmak... Sen yorulmaktan korkarsın, sen hep sevilmek istersin sevmeden, sen üzersin ancak şikayet edeni taşımazsın bir an bile. Adı yoktur sende sevdanın. Sen yalnızca birilerine tutunarak yaşarsın yada en fazla alışarak. Ama sevmezsin tüm yüreğinle sevemezsin çünkü! Ve bunun eksikliğinide hissetmezsin hiç. Ben senin gibi değilim. Ben yaşıyorsam sevmenin hava gibi, su gibi ihtiyaç olduğuna inanırım. Ve umrumda olmaz sevmeden sevilmek. Açmazsam yüreğimi birilerine, çözemem kendimi aşk kadar... Sende bilirsinki bir tek sevdim demek yetmez. Sen kaç kere ağladın uğruna çektiklerimi düşünürken... kaç kere yanımda oldun, sana ihtiyacım var dediğimde. Hiç düşündünmü senin için sıradan bir küçük sözün benim için ne anlama geldiğini. Sen bende kendini yakaladığın için tutundun bana, sımsıkı sarılıp uyuduğun zaman kendini güvende hissettiğin için alıştın... Sevmek değildi senin hayattan beklediğin. Zor günlerinde kapısını çalıp, medet umduğun bir yüreğe sarılmaktı tüm arzun. Sevgi tükendiği anda yapayalnız, çırılçıplak kalacağını bilemezdin. Kaçakçı duyguların düşürdü seni o derin boşluğa... Benden aldıkların sende kalsın gülüm, esaretin ellerin olsun! Ben seni gönlümden azad ettim...