Bahar Bayramı
Gelişmiş ülkelere neden imreniyorum biliyor musunuz.Yurtlarında dini,dili,ırkı cinsiyeti ne olursa olsun o kadar milleti barındırırken,insan gibi yaşamayı beceriyorlar.Biz aynı dilden,aynı dinden olduğumuz halde,insanca yaşamayı ne yazık ki beceremiyoruz.Çünkü bizim niyetimiz bozuk,geçinmeye gönlümüz yok.
Yabancı ülkelerde kimse kimsenin dinine diline,kılık ve kıyafetine karışmıyor.Düşünce ve kıyafet özgürlüğü var.Kimse kimseyi dış görüşüne karşı, ya da düşünce gücüne karşı yargılamıyor.Aynı ülkede birlik ve beraberlik içinde,hangi şartlarda olursa olsunlar,geçinip gidiyorlar.Biz de burada,insanların ağzından çıkacak en ufacık bir söze takılıp,hırsımıza kanıp çileden çıkıyoruz.
Öfkemize yenilip,cinayete kadar varacak cinnetler geçiriyoruz son zamanlarda.Toplumun oto kontrolünü ayarlamak neredeyse zorlaştı.Çağ atladıkça geriliyoruz sanki.Ülkemizin oysaki değerli kaynakları,eşsiz harikaları,sonsuz nimetleri varken neden bunu iyi değerlendiremiyoruz.Bizim güneşimiz,bizim toprağımız,bizim köyümüz,bizim havamız bir başka güzel.Memleketimizin bu güzel insanları da birbirlerine bir ayak uydurabilseler,kardeşçe dostça yaşamayı bir becerebilseler.Her yer panayır şölenine dönüşür.Karadeniz'in,Akdeniz'in,Marmara'nın,Ege'nin,Doğu'nun memleketin her bir tarafından insanlar barış ve sevgi rüzgarlarıyla şenlik içinde mutlu yaşardı.Horonlar atılır,bahar bayramları lezzetle kutlanırdı.Şimdi bahar bayramlarında yakılan ateşin üzerinde,kavga dumanları tütüyor.Dağılan sisinde gençler,yaşlılar,çocuklar boğuluyor.Sokaklarımızda çatışmalar,polislerin ellerinde biber gazı,halkın maskeli yüzleri ufak çocukların ellerinde,irili ufaklı taşlar,meclislerde atışmalar ve Türk toplumuna çirkin manzaralar.
Böyle bir toplumda,hangi millet evladını cesaretle yetiştirebilir.Kelle koltuk yaşıyoruz neredeyse.Aslında söylenecek çok söz var.Bugün 3 mayıs,dünya basın özgürlüğü günü,bende ifade özgürlüğümü,bahar bayramlarımızın yaklaştığı şu günlerde böyle dile getirmek istedim.Medeniyetin beşiğinde hala cehaletle sallanıyoruz.Umarım bizde artık çağ atlarız ve gelişmiş ülkerdeki gibi birlik ve beraberlik içinde yaşamayı öğreniriz.Unutmayalım ki bu vatan hepimizin vatanı,içine kürdü de sığar,türkü de,çerkez de sığar,laz da.Yeter ki,bizi birbirimize düşüren düşmanlar grip nifak tohumları ekmesin.Paylaşamadığımız bölüşemediğimiz ne var ki,hepimizin giyeceği sonunda bir kaç metre beyaz bez,hepimizin sonunda altına gireceği aynı kara toprak.Bu yüzden yaşamanın zevkini,ağzımızın tadını bozmayalım ne dersiniz....
