Bahar da Yeniden Doğarım.

Ben her ilbahar da yeniden doğarım,üzerimde buz tutmuş o karlar bahar güneşini görünce bedenimden göçmen kuşlar gibi uçup giderler.
Ilgıt,ılgıt eririm,nehir olur sıcak denizlere akarım,çiğdem olurum,dağlarda sarı,beyaz özgürce açarım.
Ben bahar da canlanırım,kelebeklerle en güzel çiçeklere kanat çırparım, en güzelini seçerim,artık gül mü olur yoksa sümbül mü?
Gönlüm zengindir hepsine tek tek konarım,karınca olurum kısmetimi arayan,sabırla zor bela yükünü taşıyan,bülbül olurum seher vakti en cilveli namelerimle güle seranat yaparım.
Bahar yağmurları yağdığın da deliler gibi sevinir bayram yaparım,gökkuşağının
rengi düşmüş o damlaların altında huşu içinde saçımdan tırnağıma sırılsıklam ıslanırım.
Beni bahar geceleri yıldızlar bekler,hınzırca ve arsızca göz kırparlar,kefenimi yırtıp onlara kollarımı uzatırım.
Bilirim onların bana milyarlarca ışık yılı uzak olduğunu yine de onlara selam yollarım.
Ben her ilkbahar da ölümüne aşık olurum,met cezirlerim tutkularım hiç bitmez,gönlümde ki volkan
faliyete geçer,lavları ruhumu yakar.
O kızgın lavları söndürecek çağlıyanlar ararım,serin sularda yüzen balıklar halime gülerler.
Onlara imrenirim,dayanamam,dayanamam arzuyla suya atlarım,dostlarım sarar etrafımı onlarla kulaç atarım çoşmuş dalgalı deryalara.
Her baharda damarlarımda akan kan delirir vahşi bir kısrağa döner,yerimde duramam,yelken açarım
sevda dolu limanlara.
İşte ben her çiçek açtığında onunla aşkla doğarım, sonunda bir vefasız avcı beni kalbimden vurur.
Sevgilimin dudaklarında türkü olur,bazen sam yeline dönerim, aşkımı sıcak rüzgarımla yakarım,kimi zaman da meltem olur onu serin serin okşarım.
Ben her baharda aşkla yeniden doğarım.
CENGİZ DAMAR.