Başlamadan Veda

Tam hatırlamıyorum ama zannederim 16 ? 17 yaşlarındaydım.... O zamanlar mahalleler ve mahallelerin daracık sokakları vardı..... Sokaklar ekseriyetle bir veya iki katlı evlerden oluşurdu....... Herkez birbirinin akrabası gibiyidi, Bitişik komşumuzuda teyze diye tanır , sokağın sonundaki komşuyuda teyze olarak bilirdik.....Evler arasında boş arsalar vardı onlarda bizim oyun alanlarımızdı.. Orada çoğunlukla , bazen lastik bir topun, bazende başka bir oyunun peşinden koşardık........

O yaşlar hayallerin en yoğun yaşandığı yaşlar. Her an bir aşk yaşamaya hazır ve müsait çağlardı.....İşte o yıllarda böyle dar bir sokakta otururduk. Zamanın gereği mahalle kızlarından bazılarıyla kısıtlı konuşabilirdik. Ama samimi bir yakınlaşmaya pek musaade edilmezdi...Buna rağmen nedendir bilmem komşularımız benim kızlarıyla yakınlık kurmamı hiç yadırgamıyorlardı.... Onlarla gayet sıcak arkadaşlık ilişkisine girebiliyordum.......

Bir gün komşumuzun kızının doğum günü vardı. Cumartesi gecesi Beni de çağırdılar. O akşam gittik..... Evin bir odasında sesi pek fazla açılmayan bir pikap eşliğinde konuştuk , çerez yedik, güldük , sözüm ona eğlendik..........

Gecenin sonuna doğru pikaba o günlerde yeni çıkan Sarmaşık gülleri şarkısını koydular. O güne kadar kaçamakla baktığım, ama komşu kızı olduğu için bir türlü yakınlaşamadığım Özden diye bir kızla dansa kalktık.....

Ne kadar arkadaş gibi de davransam, kızın yakınlaşmasına kayıtsız kalamadım, Benim ona olan ilgimden eminim bilgisi vardı..Onunda içinde bir şeylerin hareket halinde olduğunu hissediyordum......Ellerimdeki o sıcaklığını ve bana sokulmasını hala dün gibi hatırlıyorum.......O akşam bir şeylerin başlangıcı olmuştu..............

Pazartesi günü kapının önünde rastladım. Ayak üstü biraz söyleştik. Cumartesi akşamı çok eğlendiğinden , güzel bir akşam geçirdiğinden bahsetti.... En yakın zamanda yine böyle bir gece yapmayı karalaştırdık.... ......Önümüzdeki haftalar çok şeylere gebeydi....... Artık beklemek zamanıydı..........

Ertesi gün yani Salı akşam üstü Özden'in balkondan düştüğü haberi yayıldı sokağa.........Acele hastahaneye kaldırılmıştı ... Düştüğü yer iki kat yükseklikten ve beton zemineydi. Gece geç vakit ameliyat edildiğini ve halen komada olduğunu öğrendik..... Ameliyat başarısızdı..... Son bir ümitle İstanbula gönderildi.... Orada da bir dizi müdehale yapılmış ama hiçbir düzelme sağlanamamıştı......... Cumartesi Akşam üzeri eve getirdiler.....

O güzel ve sevimli kız artık yaşamıyordu......

Çok uzun süre mezarını ziyaret edip, sanki duyarmış gibi dertleştim onunla....

Benim için bir ilkti...... Belki onun içinde bir ilk olacaktı....

Bazen çok küçük bir ayrıntı tüm ömrü baştan sona değiştirebiliyor..... Ondan sonra yine mahallemden tanıdığım Bir kızla evlendim...........Birşeyler yolunda gitmedi....... Sonunu getiremedik.........

Bazen düşünürümde ; O zamanlar daha Çiçekten çiceğe konmak diye bir deyim icat edilmemişti. Birisini tanır onun peşinden gider, acaba anlaşırmıydık, anlaşmazmıydık kaygısı olmadığı için günü geldiğinde aileler araya girer evlenirdiniz.... Özden Yaşasaydı çok büyük bir olasılıkla onunla evlenirdim. Belki her şey yolunda giderdi ve belkide onunla yaşlanırdım.......................

Kader.......... Hep kendi bildiğini okuyor.... Beğensekdeeeee,,,,


Beğenmesekde.......