Bazen

Yalnızlığım beni götürür kırmızı diyarların sessiz çığlığına.

Sen bana susar, renklere konuşurken
Akıl almaz bir şekilde filizlenen çiçeklerim
Mavi gökyüzüne küser.

Üstüne üstlük akşam olurken bir yandan kokusu gelir yeni pişmiş şiirin hecelerinin.

Bir fincan kahvede bulur hatrı
Gözleri kapalıyken bile bile teslim olur dalgalarım. Sonrasını bilirsin yıkılmaz dediğin ne varsa yıkılır.

Daha sen evine varmadan ışıkları söner sokağın
Dimdik duruşlarıyla kazanır simsiyah kazanların, kazancı bol olur o zaman felaket sandıklarının.

Sonra,
Ne yaparsan yap kalbin birinde kalır,
Ne yaparsan yap sadece bir kez kırılır kanadın.

Bazen
Uçmak istediğin yöne değil tersine uçarken bile
Yalnızca onu düşünür
Onun için yanarsın,
Yandıkça savurursun kendini rüzgara doğru
Ölmeye başladığını bile bile
Ölmediğini savunursun buz gibi görünen o tabuta karşı
Sadece sen kalırsın geriye
Bir de bırakmak istemediğin o sımsıcak sevginin avuçları..



20.10.2017