Beceremiyorum içmeyi!

Bana hep sarhoş diyen sen,
Değilken olmuyor evet, sana söylemem gerektiğini düşündüğüm şeylere kulak asmıyorum mesela. Söylemeliyim belkide ama yapmıyorum. Ne söylenir, bilmeden ne diyebilir ki insan. Sana özel değil ama birine söylemen gerekenler olduğunu düşündüğünde, öncelikle onun sana söylemeye çalıştıklarını anlaman gerekir diye düşünüyorum. Tüm bunların dışında söyleyeceklerin boştur. Tamam kabul ediyorum, benim yaptığım belki biraz daha tiyatral ancak daha afili. Hayal et!

Kadehime dolduruyorum seni, yudum yudum akıyorsun genzimden, çok değil kısa sürede kana karışıyor ve dolaşım yoluyla kalbe ulaşıyorsun... Tüm vücudu kaplaman saniyeler sürüyor, sonrasında sen olmaya ve beni görmeye başlıyorum. Evet değişim biraz sarsıcı oluyor ancak hemen hemen herşey normal. Yakışıksız bir duruşum var karşında, bu kadar çok içmemelisin diyorum kendime, üstünkörü ve anlamadığımı düşünerek. kendi söylediğim hiçbirşeye kulak kabartmıyorum. Ertesi gün hatırlamayacağım nasılsa diye. Bana söylemen gerekenler geliyor dilimin ucuna, senken bile konuşamamak ve ben, senin gözünde bu haldeyken, tam olarak kendimi anlamıyorken, senin bana söyleyemediklerini duymak hiçbir işe yaramaz diyorum. Afaki değil ama yakışıksız bir duruşum var nede olsa, boşuna içiyorum. Ben sarhoşum, sen karışık! Gözlerim ağırlaşıyor, yavaş yavaş siliniyorum gözlerinden, sesler uzaklaşıyor git gide ve ben uykuya dalıyorum. Sonrası hep bir kısır döngü!

Ve bana hep sarhoşsun diyen sen,
İçmeyi beceremiyorum evet, ama içtiklerim yüzündende değil sarhoşluğum. İçerken düşündüğüm sen bu kadar etkilisin.
Hep sarhoş olan ben,
İçmeyi beceremiorum seni, haklısın!

06102355 / Kars