Beklemek

?Beklemek nedir?' diye saatler boyu düşündüm bir gece,
Beklemek...
Sahi neydi beklemek..?
Yağmur dışardan var gücüyle çatıları döverken
Tiz bir ıslık gibi pencere boşluğundan odaya dolan rüzgarın sesi
Ve dolunaya mahkum kalmış karanlıkta;
Bu soruyu düşündüğüm zaman bir cevap geliyor aklıma...
Unutulmuş melekler fısıldar gibi; beklemek işte bu!
Yüce bir duygudur bekleyebilmek..
Neyi ve nasıl beklediğinde önemlidir tabi.
Bazen sabır gerektirir, bazen inanç,
Bazen de farkında bile olmadan beklersin.
Giden sevgilinin ardından, ?döner!' diye kaç gece beklediğinin hesabını tutamazsın mesela...
Yağmur bardaktan boşalırca yağarken beklediğin otobüs gelene kadar
Geçen her dakika ölüm gibi gelir, beklediğinin farkındaysan
Ömür dediğin kuru yaprak gibi rüzgarda nazlı nazlı süzülürken
Her an ölümü beklediğinin farkında değilsindir bile
Garip duygudur beklemek
Her insana farklı süliyet de görünür, çok adı vardır...
Bazen tatlıdır her anı tekrar tekrar yaşamak gelir içinden
Bazen bir saniye öncesine dön deseler, imkansız görünür
Buluşacağın bir sevgiliyi köşe başında beklemenin tadı
Aldığın her nefesi anlamlı kılar,
Yoldan geçenler sana bakıyor gibidir, tanımadıklarına selam veresin gelir içinden
Olur olmaz bir coşku sarar içini...
Saatler süren bir kuyruğun sonuna vardığında önündeki son kişiyi beklemekse;
Izdırap gibidir hepten, saatler geçmiştir, dakikalar geçmeyi bilmez...
Beklemek....
Beklemek hep yalnızlık gibi gelir.
En iyi dostudur aslında yalnızlık ve hasret beklemenin...
Ama daima üç kişiliktir beklemek;
Bekleyen, beklenilen ve bekleyiş...
Beklemek zordur ama nankör değildir..
Çoğu zaman kavuşma getirir, tüm bekleyiş unutulur,
Kavuşmasan bile karşına başka beklenilenler çıkarır yine kendini affettirir..
Masumdur beklemek...
Sadece bu duyguyu yaşamak bile güzeldir
Hep mi kavuşma gerekir hep mi kurtulmak istenir bu duygudan
Peki ya bir ömür hiçbir şeyin yolunu gözlemeden yaşamak olsaydı hayat?
O zaman aldığın her nefesi nasıl sayardı ki insan..
Her batan güneşin ardından ?belki yarın doğandadır' diyerek nasıl yatağa baş koyardı
Nasıl biterdi o uzun kasvetli geceler beklenilen olmasaydı?
Geride bıraktığın her anı nasıl kazanç olarak görürdün,
Bir gün daha eskidi takvimler diye?
Beklemek hayatı anlamlı kılan yarını görmeyi isteten duygudur..
Beklemek güzel şeydir
Farkında olmadan düşen aklara hasretliği ancak siyah saçlar bilir.,
Her an ölümü beklediğini atmaktan yorulan kalbin bilir.
Peki sen neyin farkındasın?
Hayat da neyi bekliyoruz... yada hayatı yakalamak için ne bekliyoruz..
Beklemenin kıymetini bilen, beklenildiğini de biliyordur
Ne beklenildiğin yere, ne beklediğine geç kalmazsan
Hayat her köşe başında seni beklemeye devam eder...