Beklemek Mücadelesi

Beklemek, zamanın herbir hücresinden  fırlayan okların, tek tek yüreğine saplanırken açtığı yaralardan sızan kanın yine tek tek damarlarına şırınga edilmesi. Gün geceye evrimleşirken geçirdiği her halin seninle hemhal olması...

 Beklemek, 

Sözcüklerin sözsüz hali de varmış deyip, daha önce demediğin daha neler deyip kendine susmaktan inşa ettiğin o minik kalene çekilmek..

Hiç girmedğin savaşlardan sağ çıkabilmek, okumadığın romanlarda, satır aralarına saklanmış  anlamını nihayet senle bulan silik bir sözcüğü evlat edinmek, bir gelecekte bir şiire ilham olsun diye... Fısıltılardan yapılma kocaman bir çığlık çemberinin  içinde sarhoş olup yığılana dek dönüp durmak.  Durup durmak, beklemek, eylemsizliğin en yakıcı haliyle en yapıcı halini birbiriyle barıştırırken kendinle küsmek sonra, hiç durmadan durmak, yeniden var olmanın öncesinde dururken bulmak tam  vaktinde bir saati. Beklemek, ne biçimsiz yaşamak;ölüm denen bir şeyi bilip bilmez gibi beklemek. Gider gibi kalmak gibi kandırmaca bir bağlılığın düğümlerini çözerek özü özgür bırakan bir sade  dokunuş olmak. Beklemek, ellerinde ay ışığından bir meşale, gözlerinde ışığını çoktan kapamış yoksul bir evin penceresi önünde hayal kuran genç kız, yine de diyor yeniden, beklerken...belki de ve hatta kesinlikle beklemekten ibaret dünya, bir günü, bir insanı, bir zamanı, olmasını istediğimiz, olmasından çekindiğimiz, olanın izi silinsin diye, olacaklar olsun artık diye hep bir bekleyişin gölgesinde soluklanan ölmekte olan faniler değilmiyiz ki yaşamayı bilmenin öbür adına beklemek demişiz... Beklemeyi bekleyemeyen, durduğu yerde düşen, ne olduğunu dönüp bakacak kadar kalıp şaşırmayan, bekleyin dünya sizi sözlüye kaldırdığında, o kara tahtanın önünde daha çok   bekleyeceksiniz. İçten bir ah uzunluğunda hissedecek kadar  süreniz olacak sadece kabrinizin başında çiçek sularken. Yarımın yanlızlığı ölümle tamamlanır, yaşarken beklememişseniz eğer diğer yarınızı. Beklemek, tamamlanması kaç asır sürer, sürer de biter mi görevi, biter de gider mi  yılların ruhumuzda ve bedenimizde kabuklaştırdığı kırbaç izleri.Biterse, biter ansızın gelişimizdeki ruhani anlamı, dünyanın içindeki varoluş çabasında tutunduğumuz her dakikanın, peşine düştüğümüz her neyse inanç bellediğimiz küçük ama mühim ayrıntıların.nefes nefese bir beklemek mücadelesi bu yaşamak dediğimiz, kalbimizin yeter artık ben yokum diyene dek sürdüğü