Ben miyim Yoksa Aşka Aşık Olan

Kiminin rüyası, kiminin duası, kiminin ince sızısı, kiminin tek oyuncağı ; Aşk. Ey aşk. Nesin sen ? Nasıl birşeysin ? Seni bulma yolunda kaç yürek heder oldu. Kaç beden, yaşarmış gibi görünürken, aslında içinde cenaze namazına durdu. Kaç göz, akıttığı yaşlarında boğulmaya mahkum oldu. Kaç umut, mehtabın keskin ışıklarında son buldu. Nesin ? Gelişin nasıl ? Ayak sesin duyulur mu uzaktan ? Yoksa bir hayalet gibi sinsice mi gelirsin bilmiyorum. Aslını sorarsan ben seni en çok gidişinden tanıyorum.

Ey aşk ! Sana anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki. Ben hep masum bi sevda istemiştim, gökyüzünün mavisi kadar berrak, bir bebeğin gülüşü kadar saf, yaşamı sevdiren, zorluklara göğüs gerdiren, yıllar geçse bile dumanı hala ilk günki gibi tüten bi sevda dilemiştim. Baktığım ilk gözde, bir ömrü devirmek istemiştim. Ama olmadı. Hem olmadı, hemde neler oldu bir bilsen. Sen sandım, aşk sandım yüreğimi açtım duygu tüccarlarına. Yüreğimi yağmalayacaklarını, tüm duygularıma benzin döküp yakıcaklarını bilemedim. Yüzlerindeki tatlı tebessümün, bir maskeden ibaret olduğunu göremedim. Yazık ki ; Onların aşk kılığına bürünmüş duygu tüccarı olduklarını giderlerken anladım. Çok defa ağladım, yalnızlığıma sığındım, hayata küfrettim, utandım, kendime küstüm, geceleri uyumadım, hep sızladım. Sonra bi umuda tutunup silkindim, yeniden ayağa kalktım ve bir daha düştüm. Hep aynı senaryoda başrol oynadım. En sonunda Aşk'a olan tüm inancımı, yoldan geçen bir eskiciye bedavaya sattım. İnançlar satılır mı hiç ? Ben yaradanın katında artık en büyük günahkardım.

Aşk yok, aşk yalan derken. Çayın buğusunda mutluluğu bulmuş, yalnızlığı en kadim, en sadık dost bilmişken. O geldi. Ömrümü uğruna feda edeceğim adam. Ve başa sardı tüm film. Ben aşık oldum. Sil baştan aynı acıları çekmeye gözümü kırpmadan razı oldum. Evet oydu. En başından beri beklediğim 'o'. Gözlerinde bir ömrü devireceğim adam 'o'. İstediğim yalnız 'o'. Ama korktuğum birşey var aşk. Ya o da bir gün giderse. Sevmelerimi yağmalayıp, yaralı bereli bir yürekle beni yapayalnız bırakıp giderse. Ayak sesleri kulaklarımı sağır ederken, 'gitme' diyemem ki ona. Bensizliğe razı olmuşşa, 'dur' diyemem ki. Ey aşk ! Boş yere değildi söylediğim onca şey. Gelişin nasıldır, ayak sesin duyulur mu uzaktan, yoksa bir hayalet gibi sinsice mi gelirsin bilmiyorum. Dedim ya ; Aslında ben seni en çok gidişinden tanıyorum.


22.08.2012 / Çarşamba / 23:49