Ben o gemide hiç olmadım.

Bugün anladım yokluğunun bende açtığı gediklerin büyüklüğünü.
Canı yanarken insanın,yaşamın bütün karmaşasının bir şekilde sürdüğünü.
Bugün anladım yüzü gülerken içi kan ağlayabiliyormuş insanın.
Tutunduğun o son dal kırıldığında büyük bir boşluğa savruluyormuşsun.
Bugün anladım.
Bir dost elinin seni yakalayıp düzlüklere çıkarmasını nasılda bekliyorsun.
Bugün anladım zaman diye birşey yok aslında ve hayat bazen bir muamma.
Hızla akıp gaçiyor önünden yıllar, giderken bazı şeyler götürüyor senden.
Ya da öylece duruyor zaman denen,sen son sürat geçip gidiyorsun içinden.
Bugün anladım ne acı.En sevdiğin senin kadar sevemiyor seni,sanırım buna imkânda yok.
Fakat sen öyle olsun istiyorsun, diliyorsun sadistçe.
Bugün anladım
Şimdi çok mu geç? Son gemi hareket ettimi o rıhtımdan?
Bilmiyorum,ben o gemide hiç olmadım.