Benliğim
Benliğim var...
Ama nerde ben de bilmiyorum, kimin yüzünden kaybettim hiçbir fikrim yok.
Bazen arayıp buluyorum onu sıkıca tutmaya çalışıyorum sağ elime alıp sağ cebime koyuyorum ellerim acıyor, kanıyor, terliyor ama bırakmıyorum direniyorum.
Sonra içime bir kuşku düşüyor sağ elimi sıkmaya devam ederken hızlı hızlı diğer ceplerime bakıyorum. Sol cebimden çıktığını fark edince sağ elimden vazgeçip sol elimle sımsıkı tutuyorum kaybolmasın diye sol cebime koyuyorum. Bu sefer eminim sol cebimde olduğundan kaybetmem diyorum.
Aradan kısa bir zaman geçince tekrar şüpheleniyorum tekrar ceplerimi ararken sağ cebimden çıkıyor bu sefer...
Tüm vaktimi benliğimi elimde tutmaya çalışarak geçiriyorum fakat bu bir kısır döngü içinde devam ediyor. Zamanın akıp gittiğinden habersiz tüm vaktimi buna harcıyorum. Ne fayda hep kaybediyorum.
Benliğim var bundan eminim ama kimin yüzünden ve niye kaybediyorum bunu bilmiyorum.
Tebrik ediyorum sevgili Orhan. Benlikle sınav hepimize dair bir yazıydı.