Bir Ara Kendinize Uğrayın

Bir ara kendinize uğrayın, her sabah evden çıkıp gerekli gereksiz pek çok yere uğrayıp kendimize uğramayı erteleriz...
Dışarıya çıkmadan önce dakikalarca ayna karşısında geçiririz, kıyafetimize bakar inceler dururuz , son zamanlar da, ne kadar kilo aldık ne kadarını verdik...
En son ne zaman inceledik yüzümüze yerleşip kalan çizgilerimizi geçip giden yılların yüzümüze attığı çentikleri ne kadar seviyoruz...gülümseyerek bakabiliyor muyuz onlara?
Korkmadan en son ne zaman baktık gözlerimize, hiç kaçırmadan bakışlarımızı...
Kendimize dönmek, kendimizi görmek, tanımak ve anlamak yerine yargılamayı seçiyoruz nedense... çünkü en kolayı bu...
Doğal halimizden uzaklaştıkça kendimizi yargıladıkça ve en kötüsü bize yakışmayan bizim olmayan maskelerle gezdikçe bizi biz yapan çocuk yanımızı inkar ettikçe mutsuzluğu davet etmiş olacağız, musallat olmasın diyorsanız mutsuzluk size bir ara kendinize uğrayın...
Hemen şimdi; çat kapı hazırlıksız yakalayın iç dünyanızı ve dinleyin can kulağı ile iç sesinizi...unutmayın zamanla beraber gidecek gençlik, güzellik, huzuru yakalayın geç olmadan...geç kalmadan...ömür denen kavramı paylaştırmadan...