Bir Avuç Sevgiyi Haketmiyormuyum

Yine özlemli bir gündü,
Geceden başlamıştı onun sesini duyma isteği,
Sabah oldu yine duyamamıştı sesini,
İçindeki özlem yeyip bitiriyordu,
Onun sesini duymak içimde hissetmek çok güzeldi,
Devamlı çağrılar bırakıp aramasını bekliyordu,
O arar diye evden dışarı bile çıkmıyordu,
Geceden beri bekledigi telefon nihayet çalmıştı,
Efendim diyerek telefonu açmıştı,
O an gözlerinde oluşan mutluluk yüzüne yansımıştı,
Çok güzel başlamıştı sohbetleri,
Konuştukça sesi içini ısıtıyor,
Solmuş bir çiçek gibi sesiyle yeniden hayat buluyordu,
Konuştukça hayaller kuruyor,mutluluktan sanki havada uçuyordu,
Zaman çok güzel ilerliyor derken ,
Bir anda her şey tersine dönüvermişti,
Sesiyle hayat bulan çiçek bir anda açmamak üzere hayata küsüvermişti,
Onu çok seviyordu,
Canından bile çok seviyordu,
Haketmiyordu bu olanları,
Bir avuç sevgiye ihtiyacı vardı
Çok yanlızdı bu hayatta iyiki seni tanımışım diyordu,
Onunla çok mutluydu,şimdiye kadar yaşamadığı her şeyi onunla yaşamıştı,
Belkide o günlerin bitmesini istemiyordu,
Onunla ilgili hep hayaller kurmuş,
Onun bir gün kocası olacağına inandırmıştı kendini,
Bütün sevgisini ona vermeyi istiyor,
Onu dünyanın en mutlu erkegi yapmak istiyordu,
Her şeyin bir hayal olup gideceğine inanmak istemiyordu,
Hayalleri gerçek yapmak istiyordu,
Geceler boyu Allaha yalvarıyor sevdiğini ona vermesini istiyordu,
Bu aşk için her gün göz yaşı döktü,
Ne kadar uğraştıysada olmadı,
Dayanacak gücü kalmamıştı artık,
Son satırlarını yazmaya çalışıyordu,
Son atırlarını bile yazarken onu hayal ediyor Hasan seni çok seviyorum sözünü bir an olsun dilinden düşürmüyordu,
Artık ayrılık zamanı gelmişti,
Zaten o da bu dünya hayatınıda hiç sevmemişti,
Azrail onun son satırları yazmasını bekliyordu,
Son satırlarına son kez şunları yazmıştı......
Seni çok ama çok sevdim,herkezden de çok sevdim,sevmeyede devam edeceğim,
Hoşçakal Birtanem,
Hoşçakal acımasız ve zalim dünya............