Bir Cinnet

Derdini anlatamamak kadar zoru varmıdır dünyada? Aynı dili konuştuğun insanlara bile aynı kelimelerle anlatamazsın karmaşanı...Zordur biriktirip içini acıtan sancılarını yüze vurmak...Kaçıp gitmek istersin oysa..Ve seni yarı yolda bırakan insanları yarı yolda bırakmak pahasına...Yapamazsın denesende defalarca.. Bırakamazsın...Ne kadarda acınacak olursun o anda...Öyle öğretildi ya sana: acıtma,kırma,yarı yolda bırakma...Vurma yüzüne kusurunu, kapanmaz yaralar açma...Yüzüstü bırakma...Bu dünyada kazanmazsın belki ama ahretine sakla..Ve sakladıklarının çığında ezilme: kal ayakta...Zordur anlaşılmak çoğunlukla..Aynı dili konuştuğun insanlar bile anlamaz ya... Defalarca...Öfkeni haykırmak istersin sonra karşındakinin suratına..Birkez de sen acıtan olmak istersin,pişman olmak pahasına...Yapamazsın...Ve saf durumuna düşersin sonra...Oysa senin zorunlulukların, sorumluklukların vardır omzunda...Ve insanlar...Bilir bilmez konuşurlar yanında...
Anlamazlar oysa...Anlamazlar oysa..