Bir sâla bin diriliş unutmadık,unutturmayacağız
Vatan, bir milletin üzerinde yaşadığı toprak parçası; Anadolu, bir milletin kanını bağışladığı canını feda ettiği cennet parçası. Sıksan; taşından, toprağından kan çıkar. Attığın adımlar şehadete erenlerin hediyesi.
Hediyeye sahip çıkılan geceydi o gece. Anadolu'nun sadece vatan olmadığının tüm dünyaya gösterildiği geceydi o gece. Atalarının izinden yürüyen yiğitlerin canlarını toprağa bağışladığı geceydi o gece...
15 Temmuz 2016 Cuma. Mesele can, meselesi kan meselesi değildi. Şehit kanından bayrağı olan bir millet canından mı korkacaktı? İstiklaldi mesele. Hainlerin kararttığı geceyi aydınlığa çevirmek için, "Çanakkale Geçilmez" diyen ataların "Bu vatan Geçilmez" diyen torunları, dillerinde tekbir, ellerinde bayrak, göklerde sâla, yollara döküldü Asım'ın nesli.
Kulaklarda Akif: Asımın nesli... diyordum ya... nesilmiş gerçek işte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek! Meydanlara çıkın, halkın gücünün üstünde hiçbir fani güç yoktur, diyordu başkomutan. Ve sel gibi sokağa attı millet. Genci, yaşlısı Seyit Onbaşı sırtına aldı mermiyi; Halil kantarcı göğüsüne. Nene Hatun cephane taşıdı cepheye; Demet Sezen Gölbaşı'nda şehit olanlar gibi düşmanının kim olduğunu bilemeden canını verdi İstiklal'e. Ve nice kahramanlar, nice kahramanlıklar... Metinler, Haluklar, Abdullahlar ve Ömerler... Şehitler, şehitler ve şehitler... Otuz kurşun yediler ,tek kurşunla düşmanı devirdiler. Mermiler sel oldu o gece, gözyaşları sel. Dualar sel oldu, aminler sel. Sâlalar birlik, diyordu. Başkomutan birlik, millet birlik diyordu. Sonuç: Dirlik! Buna inanan millet akın etti sokağa. Aynı karnı paylaşan Ahmet Mehmet kardeşler, aynı anda düştü toprağa. O gün millet sel oldu, süpürdü hainleri. Çılgın Türkler, can verir, tek parça toprak vermez. Bilir ki " Söz konusu vatansa gerisi teferruattır." Canını verir, İstiklal için, bayrak için, vatan için, vatan için...
Ve mekeru ve mekerallah vallahu hayrul makirin.. Onlar tuzak kurarlar. Allah da tuzak kurar. Ama Allah tuzak kuranların en hayırlısıdır. Unutma Türkiye'm, yıllarca içimizde bize kin besleyen, yüzümüze gülen hainleri unutma, çocukları yetim, anaları, kadınları gözü yaşlı bırakanları unutma. Bu cennet vatanın topraklarına kast edenleri unutma. Askerini, polisini, milletini şehit edenleri unutma Türkiye'm... Unutturma!
Duy sesimi şehidim! Dualarımız sizin için,
Sizin için açıldı avuçlar,
Vatan Size minnettar,
Vatan Size minnettar,
Vatan Size minnettar!
Yüreğine sağlık...
Unutmamamız gereken bir Kurtuluş Savaşımız var bizim. 500.000 Şehit verdiğimiz Çanakkale Destanımız var. Doğu Cephesinde on binlerce şehidimiz var. Sakarya Meydan Muharebelerimiz var. Büyük Taarruzumuz var vb...
Gönül istiyor ki; Önce bu destanlara gereken değeri verelim ve her zaman Cumhuriyetimize sahip çıkalım.
Yıllardır palazlandırılanların 15 Temmuzda kalkıştığı eylemi önleyen her şeyden önce Türk Silahlı Kuvvetleridir.
Bu vatan için canlarını veren her şehit bizimdir. Hepsinin ruhları şad olsun.
Atatürk ilke ve inkilaplarını sonuna kadar savunmaya devam edersek böyle hainlikleri bir daha yaşamayız...