Bir Şizofrenden Notlar / 5

Bakma ellerime öyle yine yorgunum, sesimdeki çatlaklığa da aldırma
Aldığım nefeslerin ağırlığı hâlâ gitmedi. Rüzgârda bugün kızgındı etimi döverken ruhumun kustuğu kanları eteğiyle silmek yerine ufalayıp geçti.



Şimdi...
Elimde kalem vagon ağırlığında sanki parmaklarım kökünden ha söküldü... Ha sökülecek.
Oysa; O'nu yazmak istiyorum, beyime çizdiğim vadilerini bir arpa boyu atlamadan. Mimiklerinde buram buram tüten kadınlığını, örselenmiş bedeninde ki ızdırabı, dövülmüş mor dudaklarında kalan hüzünbaz gülüşü.



Sahi, Onla sevişmek hiç istemedim, fahişe kahkahalarında sakladığı kederdi mıknatıs gibi beni çeken.
Of! İç çekişlerinde yalnızlık sinsice yatağına kıvrıldığı vakitlerde kirpikleri kapıya uzanırdı ?usulca- git diyemezdi ama ben anlardım, derin bir efkâr sonrasında tebessümleri filizlenir yanağıma konardı. Büyük adamların olgun hâllerini omuzlarıma sırtlanıp kendimi sokağa atardım
Öyle işte...
Dedim ya; saksılarında ölüm büyüten kadını bugün yazamayacak kadar yorgunum.



Biliyorsun...
Yol boyu onu düşünmekten kendimi alıkoyamazdım, boş sokaklar da dolanırdım, o düşüncelerim de. ta ki, evime varana kadar. Sonra bir ayyaş gibi ona bağımlı olduğumu hissettiren sessizlik.



Hayatıma giren o kadar kadının arasın da sadece ona sarhoştum. Neydi beni ona müptela eden hiç düşünmemiştim. Koskoca bir hiç'liğin ortasın da yalnız kalmışlığımı, yoksa acılarına olan meftunluğumu?



Ya da onu tarif etmeye çalıştığım cümleler de onu değil de kendimi bulmuşluğum mu? Bilmiyorum. Dilimin ucuna iliklenmiş olan kelimeleri kâğıda dökmek yerine gözlerine dökmek daha kolay gelmişti her zaman. Yargılanmadan anlaşılabilmek; işte ona hayranlığımın bir kanıtı da buydu. Onun dünyasın da adımlarımı özgürce atabilmek, karşılık beklemeden bana sunduğu mutluluğu acıyla yoğurup doyasıya yudumlayabilmek.



Ahh kadın, bütün kalabalık yalnızlığımın içinde elini tutabildiğim, adını kendimin bile unuttuğu duyguları yeniden hissedebildiğim, kalbimdeki, dimağımdaki tek anlam...
Ama dedim ya; bugün O'nu yazamayacak kadar yorgunum...