Bir Tebessüm Yayılır Yüzüme Perde Perde

Pazar...
Günlerden bir gün demeyin, önemli gün.
Tatil günü.
Memursanız tatilin ikinci günü. İşçiyseniz birinci ve son günü.
Değerlendirmek gerek.
Nasılı önemli
Akşama kadar uzanıp yatmak var.
Kumandanın kölesi olup kanaldan kanala savrulmak var.
Evin yeni yıkanmış perdelerini bin naz ederek takmak var.
Bana göre pazar yapılabilecek en can sıkan şey:
Perde takmak.
Güneşlik diye adlandırılanı takmak pek o kadar zor değil,.çünkü bu çeşidinin
Perde düğmeleri az oluyor, işlem çabuk bitiyor.
Ya tül perde takmak?
O ne zor iş Yarabbi?
Akşama kadar inşaatta kürek sallasam ,tarlada pancar söksem bu kadar
zoruma gitmez. Korniş denilen tavana asılı şeye tak tak bitmiyor,bunun düğmeleri çok.Ben şahsen bunları takarken beş mola veriyorum,mola arasında çay falan içiyorum.
Bir camlık perdede sanırım bin beş yüz kadar varlar.Bu perdeyi takacak olanda,inanılmaz bir dayanma gücü ve sabır olacak.Bu meziyetleri taşımayanlar sakın tül perde takma girişimine girişmesin.Ben birinde kolaylık olsun diye hepsini
takmaktan tasarruf edeyim dedim,bir taktım beş takmadım.Kısa sürede bitirdim bu zor işi,bitirdim bitirmesine ama fark etmez sandığım hanım yeni baştan takılacak bunlar demesin mi? Anlayacağınız bu işten kaytarmanın imkanı da yok.Mecburen bitireceksiniz.Ya bitecek ya bitecek meselesi yani.
Güne perde takmakla başlamışsanız, artık gününüz bunla sona erecektir.Akşama ancak bitecektir mesainiz.
Siz siz olun perdelerin yıkanacağı günü önceden kestirin.O gün hangi mazereti bulabilirseniz bulun hangi yalanı uyduracaksanız uydurun ve bu dünyanın en zor işinden sıyrılın.
Size bu aklı veren ben,bu işten bir defasında ancak sıyrılabilmiştim.
Hanım,benim sandık kurulu başkanlığı yaptığım bir günde perde yıkama gafletinde bulunmuş.
İyi ki bulunmuş.
O pazar gününün hayatımda müstesna bir yeri vardır.
O günü andıkça bir tebessüm yayılır yüzüme perde perde.