Bir tek bendeki yalnızlıkta seni bulamadım..

Yalnızım yine her zamanki gibi..İnsan kendini yalnız hissettiği için yalnız kalıyor bence..
Ne kadar acı bir şey bu yalnızlık.
Kalabalıkta bile yalnız olduğunu hissetmek..
Evet bir tanem bir günü daha geçirdim sensiz..Bir tek sen yoktun her şey vardı da..Seni aradım hep..Dağlarda ,taşlarda,ovalarda ve hatta çarşı-pazarda..kimler yoktu ki..Elindeki bir simidi satmaya çalışan simitçi,önündeki tezgahtakini pazarlamaya çalışan manav ve bak hanım abla diye üçlü çorap paketini satmaya çalışan küçük bebeler..Ayakkabımı boyamaya çalışan boyacı çocuklar..Birbirini geçmeye çalışan sürücüler.Daha kimler,kimler..
Ama bu kadar kalabalıkta dolaştım da bir seni bulamadım..Başımı döndürdü kalabalık..Duvarlar üstüme üstüme geldi..Sanki altında kalırsam kalkamam diye çok korktum..Ya altında kalırsam seni bir daha göremezsem..O kadar zorduki senin varlığını bilipte sensiz yaşamak..Yalnız geçen 24 saat...Anlatabilirmiydim her salisesini..Ah be canım senmişsin benim kalabalığım..Sen olduğun için kendimi bolluk içinde görüyormuşum..Senmişsin evimin beli bereketi..Anam derdi yalnız kalmak ALLAH' a mahsustur diye..Neden ben yalnız kaldım..Neden gözlerimin aradığı yerde sen yoktun..Niye yaptın bunu..
Ben hakettim mi bu yalnızlığı..Boş odaları..Geçmeyen zamanı..Nedir benim başıma gelenler..Katlanabilir miyim bu kadar acıyı...
Kalkabilir miyim altından..Ne dersin..?
Bak gündüzü bir şekilde bitirdim bugün...Yine boş boş bakacağım sabaha kadar..Gündüzler bir şekilde geçiyorda,şu geceler olmasa..
İnsan kendi kendine konuşurken olur mu sabah..? Geçer mi zaman.?Şu duvarların dili olsada anlatsa beni yar..Belki o zaman anlarsın..
Bak yine kalem kağıt elimde sana yazıyorum.Anlatıyorum yalnızlığımı.
Seni arıyorum yalnız kaldığımda.Ama inadına yoksun işte.Olmayacaksın da...Yalnızlığa mahkum ettin beni..
Ey gökyüzünde yalnız uçan yaprak
Ey son evimiz,şatomuz kara toprak
Bu beden sana gelince de yalnız kalacak...
Ey ihtiyacım olduğu zaman beni yalnız koyan
Ey yağmur olup yüzüme yağan
Ey mutluluğumu unutturan
Ey beni bu hale düşüren mübarek insan nerdesin..?
Ey yalnızlığımı bilen zaman,dilin olsada konuşsan...
Sevdiğime neler çektiğimi tek tek anlatsan..
Sensizlik yalnızlık,yalnızlık sensizlikle başladı desen...
Her yerde buldum da yalnızlığı,
BİR TEK BENDEKİ YALNIZLIKTA SENİ BULAMADIM..