Birtaneme

Ne depremler büyüttüm yüreğimde,ruhu bedeninden henüz çıkmamış ne cesetler...Hepsi yüreğimde volkanlar yaratmışken birtek seni öldürmeye kıyamadım.Kan dolaşımımı durduran birtek sen olsanda yaşadın hep içimde.Sen yaşadıkça ben her sabah varlığın yok oldugu için yine yeniden öldüm..Beni yaşatmak için sen birşeyler yapmamana ragmen,benim biri uğruna ölmem hiç adaletli değildi.
Okuldayım...tırnaklarımdaki siyah ojemi kemiriyorum.Önüme düşen perçemimin arkasına saklanıyor gözyaşlarım!Çenem titriyor,Çıglık çıglıga ağlamak istiyorum.''O değil ben sevmiştim''diye bagırmak...
Ama yapamıyorum,maskelerimi düşüremiyorum yüzümden.Okadar çelimsiz,basit olamazdım...
Susmalıydım!
Sustuklarım içimde efsane olmuşken kusmalıydım...Gırtlağıma dayanmışken sözcükler kusamadım!Ne mumlar erimişti gecelerime,ne yangın külleri düşmüştür yatağıma,yastığıma...
Hani diyorum ki sen birgün gelsen ve hiç gitmesen,,,Mumlar erimez,Yangınlar hiç sönmezdi!!!...!!!