Bitmeliydi Bu Hikaye

Bitmeliydi bu hikaye ve bu bitiş nedensiz olmamalıydı bu defa bütün nedensiz ayrılıkların gözlerinden öpmeliydi adeta bir bitiş ki artık geriye dönmeye yüzümüz kalmamalıydı. Gözlerimiz yollarda kalmamalıydı bu defa, bu defa her şeyin sonu olmalıydı, artık başka hayatlara göz açma vakti gelmişti başka insanlar tanımak başka sevgilerle buluşmak lazımdı.
Şiir yazma isteğimiz bitmeliydi artık ne sen ne de ben biz olamayışımızın ağır yükünü atmalıydık üzerimizden bitmeliydi artık bu hikâye
Düşünmek çare olmayacaktı ayrılıklarımıza sebep bulamayacağımız sebepsiz ayrılıklar silsilesinin içindeydik bir zamanlar, artık bu silsile yerini hak edilen bir ayrılığa bırakmalıydı.
Sözün bittiği yerde bitmeliydik biz, ağlayan gözlerle değil kararlı bakışlarla terk etmeliydik birbirimizi ve düşünmeden daha sonrasını mutluluğu umut etmekti tek yapacağımız şey.
Düşünmek çaresiz çırpınışlarımızı uzatacaktı gerek yoktu düşüncelere ve gerek yoktu artık kırmaktan çekinmelere çünkü zaman kavramı artık anlamsız olmuştu yılların önünde diz çökmüş beklerken anlamsızdı zamanla diretmek.
Bütün direnişlerimizin sonuna gelmeliydik artık ve bu hikaye bitmeliydi ama sessiz olmamalıydı hiçbir şey aksine haykırarak ayrılmak gerekiyordu yılların anlamsızlığını üzerimizden atmak için ve nedensiz bir çırpınışın son demlerindeydik sevgilim ve bu hikaye bitti.