Böyle Bir Aşk

...yanlış zamanlarda yanlış yerlerde eskittim soluklarımı.
yanlış omuzda teselli aradım.
Aralık ayazında doğmuşum; öyle işlemiş ki o soğuk içime, dünya yangın yerine dönse ısıtamaz sanırım.
bazen bir çift göz arar insan; ısınmak için;
rengi hiç önemli değil, sevgiyle bakışı kalbi delen bir çift göz olsun yeter...
sonra da yüreğine dokunan, o dokunuşla içini titreten anlam yüklü bir cümle... bazen de el arar, yine o soğukluğu alıp yerine sıcaklığı koyan..
sıcacık, kalbime dokunup ellerimi cebine sokup ısıtan o koca yürekli, içimde kopan kızılca kıyametime aldırmadan bir dokunuşla yüreğimi ürperten bir adam...
.............................
aslında uykusunu bölmek istemedim.Hatta rahat uyanmasını sağlamak için yatağı çökertircesine yanına çöküp yüzüne baktım defalarca...
acaba yılların yorgunluğunun izlerini gizlemeyi nasıl başarabiliyordu.
bir an sesli düşündüğümü fark ettim. Dedim ki; "belki de acılarını biriktirdiği kumbarasını açmıyordur, sadece gerektiği yerde gerektiği kadar oyalanıp küçük duraklarla yetiniyordur." Demeye kalmadan gözlerini açtı; açar açmaz da kendine doğru çekti.
"Boş ver, önemli olan bu anı yaşamak, sürekli yenilenen zamanı yaşamak!' der gibi bakıyordu. Ne demek istediğini çok iyi biliyordum. Bir keresinde, 'Beni hiç dinlemedin. kim olduğumu merak bile etmedin "demişti. Oysa işte tam şu an ki gibi yaşayarak tanımak istediğimi bilmeden;
'Hoş geldin ey sevgili, hoş geldin! Hazırsan omuzlarına yük almaya hoş geldin!' Üstelik beni fark etmesi için insan üstü çaba harcamama gerek kalmadı. Her şey sanki programlanmış gibiydi...
Duygularının seline kapılmış iki ayrı cins.
bir "selam, nasılsınız' sözü itiverdi ikisini de o büyülü muhteşem aleme..
ve şimdi suskunluk zamanıydı...
Öyle ki;
ortak kaderimizde, hayatımızı iki bölüme ayırmak üzereydik.ondan önceki ve onunla devam eden...