Buğday ve Aşk

Yine ; o koku !
Temmuz aralarken göz kapaklarını buğday kokusu taşıyor alın teri dualara .
Balkonu mu dolduruyor o sap saman kokusu , ağustos böceklerinin serenatları eşliğinde .
Bir hasat bayramı coşuyor böcek ,buğday ve ıssız balkonum arasında

Çocukluğumdan bilirim çiftçi babamın öğretilerini.
Sevgi ve sadakatle ekeceksin tohumu .
Tohum bu !
Tam da ;aşk gibi

Tohum nereden bilir nasıl bir yere düşecek , bahtı nasıl olacak dili yok ya bunun söylesin .

İşte sen bileceksin neyin nasıl olacağını

Sayfalar arasında gül kurutmak herkesin işi ,gülü yetiştirmek er kişi işi...

Aşk dediğinde böyle değil mi ?

Gönül harmanını sürmek için önce artıkları temizleyeceksin. Bir kere bomboş olacak gönül toprağın asalakları temizleyip sadakatle yoğuracak sın toprağını .Sonra bir tohum seçeceksin kendine , metrekaren ne ise, haddini bileceksin .
Yoksa yetişir mi şuncacık gönülde iki fide .
Çok sulu olursan sarartırsın güzelim yeşili
Katı , kurak ve çorak olursan da kurutursun içinde taşıdığın özneyi.
Hakkıyla yaşatacaksın. Bileceksin yaşatmayı
Bir taneden bir başağa bir başaktan bin taneye
Kolay mı öyle yanmadan, vefa göstermeden , himmet beslemeden hikmet vermek
Kolay mı ?
Sonra çevre şartlarına boyun eğeceksin. Toprak isen kuraklığa , insan isen boş konuşan dudaklara bakmayacaksın
Yılmayacaksın! Bileceksin ki sadakatin kadar gerçektir bulutun geleceği , yağmurun ineceği
Güneşi yudumlar gibi ,umutları yudumlayacaksın,
Sana ne ışıktaki radyasyondan ;umuttaki karamsarlıktan. Sen kendine lazım olanı alacaksın
Öyle kolay değil buğday olup yeşermek
Öyle kolay değil buğday gibi bir aşkı, içinde beslemek
Hele sen bir tamamla sana düşeni
Bir daneden büyüttüğün aşk yeşersin , boylansın.
Sen ne verdin ki karşılığını almadın?
Buğday dediğin boylanır ,insan dediğin soylanır
Göreceksin elbet ; ne ,nerede sonlanır

E bitki bu !.. neyin sonu , ölümü yok ki ?

Ve insan bu sonu dünden belli

Mesele bir elmanın iki yarısı olmak olmasa gerek !..
Mesele buğday olmak göbeğinde bir çizgi ile yarımı temsil etmek .
Un olmak, aş olmak , aşk olmak
Mesele gönül toprağında sadakatle yetiştirdiğinden ; şefkat ile beslenmek
Sen buğday yetiştirirsin aş olur
Sen aşk yetiştirirsin eş olur..