Büyüdük

''Yağmur yağsa da su birikintilerinde ki baloncukları saysam'' diye kullanırdım günlük dilek hakkımı...

Tek kirlenmişliğim o muhteşem kokusuyla, dizlerimde ki çayır çimen yeşiliydi. Bütün dertlerim, ağlayınca geçen cinstendi. O da olmadı, bir uyur uyanırdım geçerdi...

Ne zaman o ırmak gözlü kızı görsem, kalbimin anormalleşmesini aşka yoramayacak kadar küçüktüm...

Oyun oynarken kovboy değil, kızılderili olacak kadar da anarşist...



Nevar ki zaman acımasızca büyütüyor hepimizi. Büyüdükçe çirkinleşiyoruz, kovboylaşıyoruz...

Öyle çirkeflere bulanıyoruz ki, ne ağlasak geçiyor ne de uyuyup uyansak. Keşke hiç büyümeden yaşlansak...