Cadı Avı

Son zamanlarda zihnimde şekillenen bir fikirdi başlığı yazmak ama düşüncelerde armut gibi olmalı ki olgunlaşmadan düşmüyor yazıya. Neyse mevzu derin ve adeta toplum olma kimliğimizi tehdit eder hale geldi.

.

Güncel örnekle anlatırsak belki daha açıklayıcı olabilir. Beyazıt Öztürk Beyaz Show'da bir canlı telefon bağlantısı aldı. Öğretmen olduğunu söyleyen bir bayan güneydoğudaki olayları kendi bakış açısıyla anlattı ve konuyu çocuk ölümlerini durdurmalıyız diye bağladı ve Beyazıt alkışlattı.




Ve dananın kuyruğu koptu. İnsanın dikiz yanı devreye girdi. Showman(şovmen) bir anda vatan haini ilan edildi. Burada konu bilinen adıyla Beyaz'ı yermek ya da savunmak değil. Belki de bilinçli belki de bilinçsiz olarak, arayan insanın niyetleri üzerine çok kafa yoracak fırsatı bulamadan, bayanın söylediği sözlerin masumiyetiyle her arayan seyircisine yaptığı gibi onu da alkışlattı. Olayın özü bu.




Twitter'da cuma gecesinden beri her gün günün en çok konuşulan gündemi maalesef Beyaz.Hem de adam çıkıp anahaber bülteninde özür dilemiş olmasına rağmen. Son zamanlarda insanımız bir hata görmeye dursun hemen sosyal medyada duyar oluyoruz. Hemen birbirimize parmak sallar olduk, ahan da yakaladımvari ya da şimdi görürsün, bak sana neler edeceğim.




Hiçbirimiz 24 saat süren bir erdemlilik ikliminde yaşamıyoruz. Zaman zaman zihnimizden karanlık ve bir o kadar kirli düşünce gelip geçiyor ki inanın ifşa olsa kimse kimsenin yüzüne bakamazdı. Hani o meyveli ağacı taşlama geleneğimiz, hani o her şeyin en güzeli benim olmalı kıskançlığımız daha kaç insanı dibe çekecek, daha kaç savaş çıkmalı, daha kaç ülke bölünmeli, daha kaç cadı bulunmalı başarısı kıskanılacak?




Yaratıcı'nın tövbe kapısı her daim açıkken, insanın af kapısı neden çoğu zaman kapalı? Neden görmezden gelemiyoruz kendi hatalarımız gibi başkalarının hatalarını ki tecrübe dediğimiz şey o hatalardan edindiğimiz birikimler değil midir?




Artık yeterimizi bulmalıyız ve bizim gibi yaşayan, konuşan ve farklılıkları olan toplumuzda bir uzlaşma kültürü ve ruhu oluşturmalıyız. Yoksa bu kavgaya giden tek yönlü biletle, kimsenin bizi biz gibi anlamadığı, pişmanlığı çok bir yolculuğa çıkmak zorunda kalacağız ve bu kurgu nihayetini bulursa herkes kaybedecek.



Bu cadı avı sonunu bulmalı.




Sevgi ve esenlikler dilerim, içinde insanlık onurunu yaşatabilen herkese.


12012016