Çocukluğumu Özledim
Sevgili dostlar bilmiyorum bazen kendi kendime düşünüyorum,büyüyünce mutluluklar azalıyormu diye.Bu konudaki düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.Ben aklım erdiğinde köyde dört veya beş yaşlarındaydım.Çocukluğumu onikiyaşına kadar köyde yaşadım.İnanın o oniki yıl sanki şimdi bana kırk yıl gibi uzun geleiyor
Çayda yıkanırken trenler geçer,ben o trenlere bakar içindeki insanlar bize bizde onlara el sallarken, içimden şöyle bir kendi kendime"ah o trenlere birgün bende binebilecekmiyim"diye hayıflanırdım.
Ellibiryaşına geldim hala o çocukluğum dediğim dört yaşından sonra hatırladığım çocukluk günlerimi şimdi çok özlüyorum.Mesela bahar gelince kırlara,yaylalara çıkar şimdiki kültür mantarı dediğimiz mantarları biz sadece ilkbahar aylarında toprağı deşer toplardık.Doğa bunu bile dengeye koymuştu,kültür mantarlarının yetişme ayları Nisan ve mayıs aylarıydı
Ondan sonraki aylar kesinlikle bulamazdınız.
Mesela sarmısak diyelim çocukluğumuzda sarmısağı biz güz aylarında hep dağlarda toplardık,ekme diye birşey yoktu.Kekik diye aldığımız baharatın adı bizim oralarda anıh diye geçer dağlarda toplardık.
Sakız.2 çeşidi vardı dağlarda,biri kangal sakızı,diğeride karasakkız ikiside muhteşem sakızlardı,Kanal sakızlarını kendimiz eşgından üretirdik ama kara sakızı kayalıklardan toplardık üretemezdik.
Daha önce yazdığım denememde üşüdüm,üşüyorum diye yazmıştım değerli arkadaşlar,bu şehir bizleri üşüttü demiştim.
Demekki hem çocukken ne yapmışsak hepsi daha bir bizlerin beyninde yer etmiş.Birde doğayla iç içe yaşamanın vermiş olduğu yaşamdan dolayı olsa gerek.
O zamanlar lastik ayakkabı giyerdik karda ama üşümezdik,karlarda oynar en az beş kişilik merdivenler yapar karda kayardık.Çok mutlu olurduk.kuzu yayrken,mal yayarken bile onların yanında olmak bile hala bana farklı gelmiştir.
Kangal köpeklerimiz vardı küçüktük o yanımızda olduğu zamanlar,olmasa bile dağlarda tek başımıza gezebiliyorduk.
Bazen çocukluğuma geri dönmek geliyor içimden,Özledim bilyelerimle oynamayı.Özledim hayvanlarımla,bilhassa köpeklerime sarılıp oynamayı.Düşünüyorumda herhalde doğada onlarda özgür sizde özgürsünüz diye düşünüyorum.
Çocukluğumu özledim çayda yıkanırken(çimmerken)ne akrepten ne yılandan nede hayvanlardan korkardık.Zaten hiçbiriside birşey yapmazdı bize.Hatırlamıyorum yılan,akrep ve diğer böcek sokmasından kene ısırmasından insanların öldüğünü hatırlamaıyorum.Keneleri bile hayvanların bilhassa koyunların eteğinden ellerimizle çıkarırdık hiçbirşey olmazdı
Gerçekten çocukluğumu özledim, bazen kendi kendime düşünüyorum tirilyonlar versem o günleri tekrar yaşayabilirmiyim diye.Yaşarım ama diyorum çocukluğumuzda olduğu gibi saf ve berrak vede yalın yaşayabilirmiyim diye düşünüyorum.
Çocukluğumu özledim, birdaha o günlere geri dönmemenin imkansız olduğunu bildiğim için bunu bu satırlarda siz değerli arkadaşlarımla kısada olsa paylaşmak istedim.
Çocukluğumu özledim bilyelerim yok anne
Çocukluğumu özledim hani ellerin nerde
Çocukluğumu özledim daldım ben hayellere
Çocukluğumu özledim anne ellerin nerde
Saygı ve Sevgilerimle
